با سلام
با گلی تموم کردم.تقصیر من نبود این دفعه.تصمیم عاقلانه ای گرفتم.
و من الله التوفیق
-دوره ترانینگ شروع شد
-خیلی دوره خوبیه
-مریضیم خوب شد،اما با توجه به محیط کارم به طور محسوسی خوب و بد میشم
-با گلی آشتی کردم
-موهام رو بعد از بیشتر از 6 ماه کوتاه کردم
-فعلا که مشکلی وجود نداره
امیدوارم به آینده
من اصولا هیچ وقت فلسفه وجودی خیلی از مسائل سربازی رو نفهمیدم و به نظرم دو سال از عمرم تو سربازی تلف شد و هیچی هم یاد نگرفتم و برعکس همه که تا آخر عمرشون از سربازیشون خاطره میگن،بنده حقیر هیچ خاطره ای به یاد ندارم اما هیچ وقت و هیچ وقت و هرگز لحظه ای که "امیر دریادار سیاری" با من دست داد رو فراموش نمیکنم.بهم یه جایزه نقدی مختصر داد و منم گفتم ممنون امیر و اون بهم گفت:" خواهش میکنم پسرم".من فکر میکنم این لحظه باشکوه ترین لحظه زندگی من بود که فرمانده کل نیروی دریایی ارتش به من گفت:" پسرم".
من برم اشکهام رو پاک کنم و بیام.
بعضی وقتها دوست دارم بدونم اونایی رو که قبلا میشناختم الان کجا هستن و چی کار میکنن،این حس دلتنگی الان واسه آدمها بیشتر شده
خیلی دوست دارم بدونم وبلاگی که هر روز چندین مرتبه آپ میشد و الان چند ماهی هست که آپ نشده صاحبش کجاست یا چرا وبلاگ رو بسته؟چرا دوستان سابق موبایلهاشون خاموشه؟چرا پروفایل فیسبوکشون ما هاست که تغییر نکرده؟چرا هیچ وقت آنلاین نیستن؟چرا مسیجها به دستشون نمیرسه؟چرا بعضی ها تو اینترنت نمیشه هیچ سرنخی ازشون پیدا کرد؟
من به هیچ وجهی اهل کپی کردن مطالب دیگران و یا الگو گرفتن از دیگران نیستم،مثل Linkinpark که فقط یک بار ترانه Adele رو کاور کردن.اما مطلبی تو یکی از وبلاگها دیدم که حیفم اومد شما نخونیدش:
"اگه یه روز فرزندی داشته باشم، بیشتر از هر اسباببازی دیگهای براش بادکنک میخرم.
بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد میده.
بهش یاد میده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.
بهش
یاد میده که چیزای دوست داشتنی میتونن توی یه لحظه، حتی بدون هیچ دلیلی و
بدون هیچ مقصری از بین برن، پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.
و
مهمتر از همه بهش یاد میده که وقتی چیزی رو دوست داره نباید اونقدر بهش
نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده، چون ممکنه برای
همیشه از دستش بده."
منبع:http://yekiboudyekinaboud.blogsky.com/1391/08/19/post-72
برنامه های تلویزیونی،رادیویی و صفحاتی در اینترنت وجود دارن که از مخاطب این سوال رو میپرسن که اگر رئیس جمهور بودین چه کاری انجام میدایدن و حالا بنده حقیر در کمال و نهایت فروتنی و خضوع به این سوال جواب میدم:
مارتین اسکورسیزی رو به ایران دعوت میکردم و چند ماهی نگهش میداشتم و یک سلسه نشست و پرسش و پاسخ ترتیب میدادم.
راجر واترز و دیوید گیلمور رو راضی میکردم که یه بار دیگه با هم تو ایران رو صحنه بیان.
یه جشنی تو فضای باز برگزار میکردم که فقط تو اون مراسم موسیقی راک اجرا بشه.
حجاب اجباری رو لغو میکردم.
سازها رو تو تلویزیون نشون میدادم.
اشتغال زایی انجام میدادم.
طرح ساماندهی فاحشه ها و زنان خیابانی رو انجام میدادم.
قانون نداشتن کراوات در عکسهای رسمی رو لغو میکردم.
تمام سعیم رو میکردم که قیمت مسکن رو کاهش بدم.
اعدام در ملاعام رو ممنوع میکردم.
برنامه های کنترل جمعیت رو بار دیگه اجرا میکردم.
گاز شهری رو به تمام ایران توسعه میدادم.
سینماهایی رو برای اکران و نمایش فیلمهای خاص در تمام ایران احداث میکردم.
فیلترینگ و سانسور اینترنت رو ممنوع میکردم.