"میم دندون خرگوشی"

تو کلاسی که تازگی ها یک روز در هفته میرم یه دختر خیلی خوشگل هست.یعنی میگم خوشگل.واقعا خوشگلِ.من این هفته بعد از کلاس رفتم باهاش حرف زدم و چقدر هم راحت تونستم شماره اش روبگیرم و تا یه مسافتی هم قدم زدیم و شبش تا تقریبا 5 صبح مسیج بازی میکردیم و فردا صبحش هم تا نزدیک عصر در تماس بودیم با اس ام اس و هی به هم مسیج میدادیم.تا این که رفتم تو فیسبوکش و دیدم که زده in relationship بعد که مسیج دادم فلانی جریان این چیه.گفت که آره رسمی نیست اما خوب یه نفر هست.و بعدش هم من دیگه بدون این که حرفی بزنم و چیزی بگم تمومش کردم.

حالا حرف من این نیست که خیلی زرنگم تو دختر بازی چون خودم بهتر از هر کسی میدونم که هیچ عنی نیستم و ادعایی هم ندارم.و همین طور نمیخوام پز بدم.چون فقط چیزایی قابل افتخار هستن که مربوط به آموخته ها و دانش یک فرد باشن.من میخوام این روبگم که نمیدونم این چه عادتیه که من دارم.اگربدونم دختری که من باهاش دوستم با کس دیگه ای هم دوسته بلافاصله اون شخص از چشمم میفته.اصلا واسم قابل تحمل نیست که اگر با دختری دوست هستم یا تو یه رابطه هستم از پسرهای دیگه تعریف بکنه یا ا از دوست پسرهای قبلیش بگه.یکی از دلایل اصلی هم که با "گلی" و "پ چشم آبی" ادامه ندادم همین بود که جلوی من از پسرهای دیگه حرف میزدن.

من نمیدونم این چه نوع اخلاقی هست که من دارم،اما میدونم احتمالا تو زندگیم با این عادت بد به مشکل بربخورم.