آنچه مردم را دانشمند می‌کند مطالبی که می‌خوانند نیست بلکه چیزهایی است که یاد می‌گیرند.

فکر اول:وقتی این شلوغی و ازدحام  و هجوم مردم به سمت اتوبوس ها و مترو و له کردن پاهارو میبینم به خودم میگم خدا نکنه تو تهران اتفاقی مثل سیل و جنگ و زلزله اتفاق بیفته و گرنه سنگ رو سنگ بند نمیشه.

فکر دوم: بعضی شبها به آسمون نگاه می کنم و به خودم میگم ای کاش موجوداتی مثل ما تو سارات دیگه ای هم زندگی میکردن.

فکر سوم: "سین چشم سبز" دهن من رو با تحقیقات روانشناسی سرویس کرده.من اگه واسه درسای خودم اینقدر تلاش کرده بودم دکترای کامپیوتر میگرفتم.

فکر چهارم: ورنر هرتزوگ رو دوست دارم.کارگردانی هست که فیلم مستند هم میسازه.در واقع من مستندهای ورنرهرتزوگ رو دوست دارم.چند شب پیش مستندی ازش دیم به اسم" غار رویاهای فراموش شده" که در مورد غاری بود که توش نقاشی هایی از انسان ها پیدا کرده بودن که مربوط به سی و دو هزار سال پیش بود.شوخی نیست.سی و دو هزار سال پیش انسان ها تو اون غار نقاشی هایی کشیده بودن که بی نهایت زیبا و هنرمندانه بودن.با خودم فکر میکنم که زمانی که اون شخص مشغول کشیدن اون نقاشی ها بوده به چی فکر کرده؟دغدغه و دلمشغولیش چی بوده؟و این که ما انسانها تا سی و دو هزار سال دیگه رو این کره هستیم؟