خوشبختی، جرأت می‌بخشد

چند روز پیش با دوستی سر تنفر از اعراب جروبحث داشتم.به من میگفت که من از عربها بدم میاد،بهش گفتم از کدوم عربها؟ما از مصر عرب داریم تا هند،عرب داریم که عربی حرف نمیزنن،عرب داریم که فرانسوی رو با لهجه عربی حرف میزنن،عرب داریم که عربی حرف میزنه ولی زبونش عربی معیار نیست،عرب خلیجی داریم،عرب شامی داریم،عرب داریم که برعکس بقیه عرب ها،گ چ پ و ژ رو دارن توی کلماتشون،منظورت چیه از عربها بدت میاد وقتی اسمت و حرف زدنت و کلماتی که به کار میبری و دین و مذهبت همه عربی هستن.گفت از عرب عراق بدم میاد.گفتم پدر بیامرز اگر یه کشور الان توی کل دنیا باشه که با ایران روابط سیاسی صادقانه داره و وفاداره به ما اونم عراق هست.خلاصه بحث کردیم و به هیچ نتیجه ای نرسیدیم.ضمنا ما ایرانی ها اگر بریم آزمایش ژنتیک بدیم میبینیم که کمی مغول هستیم،کمی ترک،کمی گرجی،کمی عرب،کمی بلوچ،کمی ارمنی و در مجموع چیزی به نام ایرانی اصیل وجود نداره.

فرهنگ،اشعار،زبان و موسیقی عربی یکی از زیباترین ها در جهان هست.

و در نهایت باز هم میگم نژادپرستی و تنفر از اعراب یکی از احمقانه ترین خلق و خوهایی هست که من در خیلی از مردم میبینم.