توده مردم در نومیدی خاموش زندگی می‌کنند

بعضی وقتها یه کارایی میکنم بعدش خودم از دست خودم متعجب میشم و همش هم تقصیر کیرمه

اولاش که اومده بودم شیراز با یه دختری آشنا شدم توی مجازی که بهم شماره نداد،فقط آدرس پیج فیک اینستایی بهم داد،ویس نمیداد و یه بار دیدمش در حد دو یا سه دقیقه،بیرون نمیومد،یه بار هم قرار گذاشتیم و سر قرار نیومد و عکس نمیداد و تماس تصویری و صوتی جواب نمیداد.واقعا نمیدونم چرا باهاش ادامه دادم حدود یک ماه.آخرش هم اینستام رو پاک کردم و به خودم گفتم تخمی خان چقدر خودت رو کوچیک میکنی واسه خاطر کیرت،این که شماره هم به تو نمیده،بیرونم که نمیاد،دنبال چی هستی؟تموم کن این عن بازی ها رو.