حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین

این چند وقت اخیر خیلی نظرات بدی پر از فحش و تهدید و توهین به پدر و مادرم و همسرم برام میومد.حقیقتا خسته شدم از این وضعیت و بعضیها هم که همیشه به این وبلاگ میان اونا هم انرژی منفی میگیرن از این همه فحش.

برای رفع سوتفاهم بگم که منم مثل خیلی ها،مثل پدرها،برادرانتون،دایی ها و عموهاتون و شوهر عمه هاتون آدمی هستم که زن ها رو دوست دارم.تازه من توی دنیای واقعی خیلی هم نجیب هستم.در مورد خیانت هم واقعا کاری از دستم برنمیاد،به جای فحش دادن با چشمهای بسته پستهای وبلاگ رو میخوندین متوجه میشدین،من جایی گفته بودم که راننده اسنپ بودن و بی پول بودن خیلی ترن آفه واسه دخترها و توی این دوره زمونه هم ننه به بابا مفتی نمیده.دیگه شما حساب کار رو بکنید که کی میاد به یه مرد متاهل در آستانه چهل سالگی خیلی خیلی خیلی معمولی بی پول بی مکان کس بده.

نکته بعدی هم اینه که هر دختری که توی وبلاگ من نظر میزاره که خدا رو شکر کم هم نیستن و خدا ایشالا زیادشون بکنه دوست دختر من نیست،با من سَر و سِر و جیک و پوک و ارتباط نداره،رفیقم نیست،باهاش سکس ندارم،من در تمام این سالها فقط با یه دختر از طریق وبلاگ دوست شدم و سکس کردیم با هم اونم توی سال ۹۴ بود،سکس هم نبود.من کسش رو خوردم و اونم کیرم رو.همین.دیگه به جز اون من از طریق وبلاگ با هیچ دختری دوست نشدم.پس این قدر دور برندارین که با فلانی رفیقی،فلانی دوسته باهات.بعدش هم ایهاالناس خودتون رو جای من بزارین بعد فحش بدین من شیرازم.شیراز زندگی میکنم.اینو بفهمید،من متاهلم،چطور و با چه بهانه ای خونه و زندگی رو ول کنم و برم پیش یه دخترتوی تهران یا هر شهر دیگه ای تو ایران.زنم چی میگه؟راه نمیفته دنبالم؟اصلا احتمال این که من با یه دختر از طریق وبلاگ دوست بشم و بعدش هم کارمون به سکس برسه نزدیک به صفر هست.کمی عاقل باشید متوجه حرف من میشید.نمیدونم دیگه چطوری بگم که متوجه بشین من کسی رو نکردم از طریق وبلاگ.

این توضیحات و حرفها رو میزنم که بدونید با یه هیولا طرف نیستین،یه آدم معمولی و بانمک و خوش صحبتم که درگیر مشکلات زندگی هستم و زنم رو هم خیلی دوست دارم.قیافه آن چنانی هم ندارم.شبیه کاوه خداشناس هستم در بهترین حالت.

نکته بعدی اینه که به طور قطع با حرفهام،پست هام،کامنتهام بعضی ها رو رنجوندم.از هر کسی که به هر طریقی باعث ناراحتی اش شدم عذرخواهی میکنم.خدا میدونه توی این یازده سال چند بار مجبور شدم عذرخواهی بکنم از خوانندگان،دریغ از یک بار که اونایی که فحش دادن به پدر مرده ام و زنم و خواهرم و مادرم بیان بگن ببخشید توی عصبانیت بوده.به هر حال مهم نیست.من از همه کسایی که ناراحت کردم عذر میخواهم،هر جایی و هر مطلبی بود بگین پاک میکنم.

اما در نهایت نکته آخر رو میگم،خیلی ها وابسته وبلاگ من هستن،خصوصا این روزها که اینترنت قطع شده،خودم هم وبلاگ خودم رو دوست دارم و سالیان درازی هست که توش دارم مینویسم.پس انتظار نداشته باشین درش رو تخته کنم.خواننده محترم هم به جای هتاکی و فحش فقط کافیه به من بگه کجای مطلبم رو دوست نداشته تا من توضیح بدم بهش و یا حذفش بکنم.

بوس به همتون

دوستدار شما

تراویس

۶ ربیع الاول ۱۴۴۴