با این که میگفتن خیلی خوشگلی ولی کم گفتن

بدترین کار توی هنر اینه که یه اثر رو دوباره نویسی یا دوباره سازی یا بازخوانی یا کاور بکنن.به خصوص ما ایرانی ها که استادیم تو این زمینه.مثلا افشین خواننده مزخرفی که 120 سانتیمتر قدشه و صداش هم تا یک متریش نمیرسه و خیلی زشت و بد صداست،ترانه فریدون فروغی رو ریمیکس کرده.واقعا پیش خودش چی فکر کرده؟من همیشه در عجبم که کی این خواننده مزخرف رو میتونه دوست داشته باشه.یا این که الان دیدم علی لهراسبی خواننده ای که من خیلی دوستش دارم یه ترانه از هایده رو بازخوانی کرده با یه ریتم تند.که خیلی بده.یا مثلا گاس ون سنت فیلم "روانی" آلفرد هیچکاک رو بازسازی کرده که خیلی بد از آب در اومده،و در همین حالت هم یاد یه چیزی افتادم که تو بچگیم،دخترها اون موقع تو محلمون میخونده.دقیقا یادم نیست چی بود اما آخرش این بود که " تقلید کار میمونه و الخ......"