زندگی هیچ از قبلش معلوم نیست،جز یه چیز حتما میشه تموم.

سخن اول:اینترنت ها درست بشه،دوباره میرین تو اینستاگرام و ما رو با وبلاگ خودمون تنها میزارین.سفرت بخیر اما تو و دوستی خدا رو،چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی،به شکوفه ها،به باران برسان سلام ما را.

سخن دوم:هر کدوم از این حرفهام خودشون یه پست میشه ولی چون آدم کم فروشی نیستم،همشون رو توی یه پست واستون پست میکنم.بعضی از این وبلاگ نویس نویس های کونی چهار تا کس شعر مینویسن و تایم میدن بهشون که مثلا چند ساعت به چند ساعت آپدیت بشه وبلاگشون.بالاخره اینم لِم کار اوناست.کونی نیستن،ببخشید گفتم کونی،عن خوردم.

سخن سوم:من همیشه راننده اسنپ نبودم،کارمند خوبی بودم و مسئولیت سنگینی واسه نزدیک به هزار نفر در رابطه با تنظیم حقوق و دستمزدشون داشتم.ولی نتونستم توی سیستم بمونم،سیستم کاری انسان رو به گونه ای بار میاره که ناخودآگاه دروغ بگی،تزویر بکنی،ریاکار بشی،پشت سر بقیه حرف بزنی،گاهی باید یه ساک بزنی،دستمالی بشی،زیرآب بزنی،امکان نداره توی این منجلاب نیفتی،اگه بخوای مقاومت بکنی و صداقت در گفتار و کردار داشته باشی و فقط سرت پایین باشه و تلاش بکنی،حذف میشی از سیستم و به حاشیه رانده میشی.من که مرد هستم و قیافه نره خری زمختی دارم و اصلا قشنگ نیستم،یه جاهایی ناخواسته مالیده شدم توسط زن ها.به قرآن راست میگم.

سخن چهارم:در رابطه با همجنسگراهای زن نظری ندارم ولی گی های مرد به نظرم کون همدیگه بزارن و تخمهای همدیگه رو با پشم بخورن،به من هیچ ارتباطی نداره،ولی نظر شخصی من اینه که یه مرد که کیر درست و حسابی،هورمون مردانه و اسپرم و ریش و پشم داشته باشه نمیتونه گی باشه.یه قسمتی از مغز مردانه تمایلات همجنسگرایانه داره،ولی اون قدر علاقه به کس زیاد هست که اون قسمت سرکوب بشه.ولی خوب در جهان معاصر و حال حاضر دارن خیلی روی این موضوع مانور میدن که دت ایز عه چویز،ایتس عه پارت آف یو،یو کَن چویز و این حرفها.حالا فلاش بک بزنیم به دوران نوجوونی،ببینید کاملا طبیعیه توی نوجوونی خیلی تمایلات همجنسگرایانه زیاد باشه،خصوصا تو دخترها،امکان نداره دخترا تو راهنمایی و دبیرستان عاشق معلم ها و همکلاسی هاشون نبوده باشن یا حتی پسرها،من خودم دوره راهنمایی عاشق یه پسری بودم .حالا فکرش رو بکنید تو همون دوره سنی کمپانی های فیلم سازی و سوپراستارها و سلبریتی ها و مارول و نتفلیکس و هالیوود به یه نووجون چهارده پونزده ساله بگه که بله تو اگه همجنس خودت رو دوست داری پس گی هستی،لزبین هستی.هیچ ایرادی نداره،برو هر کاری میخوای بکن.در صورتی که عشق به همجنس توی دوره نوجوونی طبیعی و گذراهست.یه دلیل دیگه گی شدن هم راحت بودن ارتباط هست.همین وبلاگ و خاطرات بنده حقیر نمونه کوچیکی از تلاش های من واسه رسیدن به کس و لمس اون و خوردنش و کردنش هست.ماه ها شاید من وقت گذاشتم،هزینه کردم،تو دردسر رفتم،سرما و گرما دیدم تا یه رابطه رو شکل دادم و الانم ازدواج کردم و دردسرهای خاص خودش رو داره حفظ و تداوم این رابطه.میخوام بگم کس کردن سختی داره،خصوصا اگه نخوای جنده پولی بکنی،بالاخره باید ناز بکشی،خرج بکنی،تا نصفه شب مسیج بدی،مخ بزنی،یه مدت ممه خالی بخوری تا بالاخره به کس برسی ولی کون پسر کردن آسونه.من خودم یه بار دیگه حشرم زده بود،برنامه بادو رو نصب کردم،از وقتی که برنامه رو نصب کردم تا زمانی که خونه پسره بودم و داشتم جلو گربه اش میکردمش ربع ساعت بیشتر طول نکشید.خوب حالا انسان راحت طلب کدوم رو انتخاب میکنه،مسلما گی بودن رو.حرف آخر من اینه،مرد بی ریش و دخترونه و میکرو پنیسی و کیرکوچولو و سفید و دخترونه و تپل و پستون گنده رو که وقتی نگاهش بکنی هیچ نشانی از مردانگی توی وجود نبینی رو میتونم درک کنم گی باشه،چون واقعا کیرش بهش لذتی نمیده،ولی مرد ریش و پشم دار و پر از اسپرم کیرکلفت تو کتم نمیره گی باشه.

سخن پنجم:یه هنرپیشه کمدی هست به اسم  Will Ferrel، فیلمهاش ته خنده هست،یه فیلم ازش دیدم به اسم zoolander،خیلی قشنگ و خنده دار بود.ترانه رپ سایه ها از نسیم و سیجل و خلسه خیلی قشنگه.دارم سریال قصه ندیمه رو میبینم،خیلی قشنگه،هی بغضی میشم جلو عزیز دل.یه فیلمی هم از wes anderson دیدم،فیلمهاش رو دوست دارم،آدام سندلر توش بازی میکرد و فیلیپ سیمور هافمن فقید هم توش بازی میکرد.خیلی حیف بود رفتنش.بعضی از هنرپیشه ها و خواننده ها جای خالیشون با هیچی پر نمیشه.