خدا همه رفتگان و اسیران خاک رو رحمت بکنه.ایشالا که ما از این دنیا رفتیم چهار نفر باشن که بگن خدا بیامرزدش.
میخواستم کلی حرف بزنم و بعد نتیجه گیری بکنم ولی نتیجه رو از همون اول میگن.هیچ فضیلتی در تنهایی نیست.
واقعا وقتی آدم توی یه رابطه هست،لمس میشه،بهش محبت میشه،یه حس تازه بودن داره.یه حس عجیبی داره،حتی انگار پوستش هم بهتر میشه.
تنهایی فقط برازنده خدای احد و واحد هست.ازدواج بکنید،رابطه های درست تشکیل بدین.دنبال چیزای خوب باشین.هیچ آدمی هم کامل نیست.همه یه عیبی دارن بالاخره.ولی تنها نمونید.تنهایی وقتی که آدم سنش میره بالاتر خیلی سخت میشه.یکی باید باشه غر بزنه و حرف بزنه با آدم.یکی باشه بعضی وقتها کیرش رو بکنه تو کستون یا کیرتون رو بکنید توی کسش،یکی باشه که شب آدم باهاش حرف بزنه و اخبار ببینه.
من قشنگ یادمه خودم یا همکارام یا دوستام وقتایی که توی یه رابطه بودیم سرحال تر و بشاش تر بودیم.از توی رابطه بودن بهتر همون ازدواجه.ازدواج یه کمال و یه شخصیت بهتر به آدم میده،حالا بازم از اون بهتر بچه دار شدن هست.
با نهایتِ احترام :)
کانلا مخالف فرمایشتون هستم
ازدواج چیزِ مزخرفیه بدتر از اون بچه دار شدن که دیگه نهایتِ پوچی و بیخودیه
تو کی قراره بوس بدی؟
یاده قانونه جوانی جمعیت تعالیه نمیدونم چی چی افتادم که جدیدا ابلاغ شده :/
ازدواج بد می تونه آدم رو نابود کنه
تعداد آدم های خوب کم شده. من کلا فرض رو بر این گذاشتم قراره مجرد بمونم با این اوضاع. سرتو بر می گردونی بهت خیانت میشه، نامردی میشه در حالیکه خودت اهلش نیستی.
به نظرم اول خودشناسی. پذیرش و دوست داشتن کامل خودمون و دوم دوست داشتن دیگری و پرداختن به ذاتِ اجتماعی بودن آدمی.
شناختن کامل خودمون مارو به بلوغی میرسونه که سبب میشه سمت انسان های بالغ و پخته هم بریم و احتمال شکست خوردن روابط میاد پایین. خیلی وقتا یک خلاء درونی باعث میشه فقط دنبال دوست داشته شدن بگردیم، وقتی رابطه ئه قطع میشه، حس نابودی داریم، خودمون رو گم کردیم چون از اول پیدا نکرده بودیم.
~اینا همش نظر بنده بود و میتونه درست هم نباشه قطعا.
نظرات تو همیشه درسته و مفید به فایده و محترمانه و براساس خرد و دانش
عامو ترا اینا کین تو میکُنی پولشون نمیدی؟ میان وب من فحششو به من میدن میرن
عامو پولشون بده خب
به به.ببین کی اومده اینجا،سلطان وبلاگ نویس ها.
راهت رو گم‌کردی انگار،پارسال دوست،امسال آشنا
راستش توی یه کامنتی بهم ریدی منم‌دلم شکست باهات قَهلَم.
والا نمیدونم داستان وبلاگت چیه.عجیبه برام.خو بیان همین جا به خودم فحش بدن.
والا یادم نیس تو ببخش :*
تو عزیز دلمی،تو هم منو ببخش
خب این جور که نوشتید دلم ازدواج خواست :(((
فدات