هیچ‌چیز به قدر دیدن یک مادر با بچه‌اش روح‌پرور نیست

حرف از کارتون ها و برنامه های تخمی در پست قبل شد،یه مطلب دیگه هم بگم.حرف هایی که میزنم پشتش هیچ دلیل علمی و بررسی میدانی و کارشناسی و جامعه آماری وجود نداره.فقط بررسی ها و کشف و شهود خودم هست.

ما دهه شصتی ها و تقریبا هفتادی ها خیلی ضربه خوردیم.شما ببین بیشتر قتل و جنایت و دزدی و خودکشی و طلاق و افسردگی و اجرا گذاشتن مهریه و ناامیدی و بیکاری و ... مال دهه شصتی ها و تقریبا هفتادی ها هست و به نظر من مقصر اصلی اش همین دهه ۳۰ و ۴۰ هستن که پدر و مادرهای ما هستن.هنوز هم زنده هستن بیشترشون و بازنشسته شدن.لامصب ها تخمی ترین نسلی هستن که بشریت به خودش دیده.اینا که ریدن تو سرنوشت و زندگی هممون و خوشی زد زیر دلشون و رفتن ریختن تو خیابون ها و الان هم هیچ کدومشون خدا رو شکر انقلاب رو گردن نمیگیرن و میگن ما طرفدار اعلی حضرت بودیم،بعدش بازم دلشون خنک نشد،یه جنگ شروع کردن به قدمت هشت سال و خدا میدونه چقدر کشته و زخمی.

اصلا با این دهه سی و چهلی ها که هم سن های پدر و مادرهای ما هستن دو کلمه حرف بزنی میبینی چه کس مشنگ هایی هستن.بی منطق،خشن،خشک،عصبانی،پرتوقع،حریص،مال اندوز،خسیس،بدزبان،هیز،حشری،ناپاک،بچه باز،لجباز،دست کج و ... 

حالا میدونم هم خیلی هاتون ناراحت میشین،یا خودتون توی اون سن هستین یا پدر و مادر هاتون توی اون سن هستن.ولی انصافا و بدون تعصب و با دید باز نگاهی بکنید به تربیت اونا و تربیت خودتون نسبت به بچه هاتون.

الان معلمی از گل نازک تر به یه بچه بگه پاره اش میکنن که البته درستش هم همینه،دوره ما معلم اون قدر کتک میزد که پرده گوشمون پاره میشد و بعدش هم میگفتن چوب استاد به ز مهر پدر.خو کیر خر مادرخراب ها.الان معلمها این قدر مهربون و قشنگ هستن که من دلم میخواد برم از کلاس اول دوباره شروع کنم به درس خوندن.اون موقع همشون بوگندو و بداخلاق و خشن بودم.والا اون موقع هم عطر و ادکلن و مسواک بود.ولی بوگندو بودن،کثیف بودن.خشن و روانی بودن.

یه کم چشمهاتون رو ببندین و به کودکیتون فکر بکنید،به نوجوونی تون،هیچ چیزی جز توهین و تحقیر و دل شکستن ازش به یاد میارین؟؟؟خُرد کردن شخصیتمون،تحت کنترل بودنمون،سرزنش،توهین،تربیت غلط،فحش،احساس گناه دادن،تنها چیزی که پدر و مادرها بهمون دادن همین بود.

الان هم مسئول تورم و گرونی و بدبختی مملکت همین حضرات دهه ۳۰ و ۴۰ هستن که نماینده و مسئول و مدیر و ... شدن تو این مملکت.هیچ کاره ای هم که نباشن و آدم معمولی باشن همش تو صف مرغ و برنج و گوشت یخی و واکسن کرونا هستن مبادا از بقیه عقب بمونن.اصلا عاشق صف وایسادن هستن.

اصلا میدونید چه زمانی ما خوشبخت میشیم؟هر وقت تمام این دهه سی و چهل و قبل تر از اونا برن بمیرن.