انسان‌ها از کوه سبز زندگی بالا می‌روند تا در قله منجمد آن جان سپارند.

بند اول:یک دایی دارم که ید طولایی در دنیای مجازی دارد..وسن بالایی دارد و بازنشسته هست.از سال 80 یادم  میاد اینترنت داشت.اولش یاهوو مسنجر و بعدش هم وبلاگ و این حرف ها.حالا می بینم که داره از فیسبوک خداحافظی میکنه.وقتی دایی من با صدها دوست دختر مجازی میانسال جاافتاده خوشگل و تر و تمیز داره از فیسبوک خداحافظی میکنه پس حتما یه اتفاقی داره می افته،یه دگردیسی.و واسه من این سوال پیش میاد که مردم کجا میرن؟لاین؟وایبر؟تانگو؟اینستاگرام؟نمیدونم والا.ولی مطمئن هستم که هیچ کدوم وبلاگ نویس نمیشه.

بند دوم:موضوع خاصی به ذهنم نمیرسه که در موردش حرف بزنم جز این که یک سال پیش همین روزها در گیر و دار دعوا و روابط پرشور جنسی با یه دختر بودم که جدا شدیم و امسال در گیرودارِ این مسئله که کی باید بچه دار بشیم و روبالشتی کرم به رنگ فرش خونه نمیاد.

بند سوم:دلم یه مسافرت میخواد.از روز پنجم فروردین تا الان تمام روزها رو من سرکار بودم.حتی جمعه ها و تعطیلات رسمی.

بند چهارم:کاش بشه زودتر خونه رو عوض کنیم و بتونیم بچه دار بشیم.دلم میخواد بچه ام یا شبیه مادرم بشه یا شبیه سین چشم سبز.قد داییش رو بگیره و اخلاق خودم منهای عن بازیام.