به نظر می‌رسد که من با تیری در قلب زاده شده‌ام، تیری که تحمل فشار آن در قلب، دردناک است و خارج کردنش کشنده…

امروز ناهار ماهی لاپلویی به روش مادرم درست کردم.با این که چند وقتی هست از مادرم متنفر شدم ولی همیشه در آشپزی سعی میکنم جا پای اون بزارم.منو آدم حساب نمیکنه،واسه همین کونم میسوزه.من مرد خوب و قابل احترام و زحمتکشی هستم ولی اصلا منو داخل آدم حساب نمیکنه و کاری به کارم نداره.بگذریم روشش هم سبزی و سیر و تمر هندی و این صحبتها بود.خوشمزه شد،جای دوستان خالی.

دیروز اومدم دوباره ادامه فیلم هملت رو ببینم ولی بازم خوابم‌گرفت،تا اونجایی دیدم که هملت با شمشیر بابای افلیا رو از پشت پرده میکشه و بعد افیلیا کس خل میشه و عموی هملت هم اون رو میفرسته انگلستان،بعد خوابم گرفت.

ولی دیشب یه فیلم دهه نودی دیگه دیدم به اسم french kiss که خاله مامانم meg ryan زیبا توش بازی میکرد و پسرعموی بابام ژان رنوی افسانه ای هم توش یه نقش افتخاری داشت.فیلم قشنگی بود ولی من دوستش نداشتم.ولی خوب قابل احترام بود.اصلا به نظر من به جز بعضی از فیلمهای اروپایی و بعضی از فیلمهای ایرانی تقریبا هر فیلمی که ساخته میشه ارزش دیدن رو داره و براش زحمت کشیدن و قابل احترام هست و باید ازش به خوبی یاد کرد.

میخواستم امروز که جمعه هست و بیکار توی خونه نشستین سرتون رو به درد بیارم و منبر مبسوطی من باب بحث پیرشدن جمعیت و لزوم فرزندآوری و آینده دیستوپیایی مملکت برم ولی خوب ماهی خوردم و سردیم شده و شما هم که بچه نمیارین.پس دیگه حرفی نمیزنم.

از این به بعد توی هر پست نه تنها بوس میفرستیم واسه یه نفر بلکه یه ترانه هم معرفی میکنم که دوسش دارم و دیگر این که معلومه فمینیست واقعی نیستین چون همه بوس ها واسه مردها بود و هیچ کدومتون معترض نشدین،پس از این به بعد برای برقراری برابری جنسیتی بوس به خانمها هم میفرستیم.femen power.

ترانه پست:مغلوب،از مهدی یراحی

تو هم اگه مثل من فکر میکنی کشور رو به پیری هست و فقط چهار پنج سال فرصت داریم تا جلوی فاجعه رو بگیریم با فرزندآوری پس یه بوس به لوریک میناسیان بده.