چقدر دوست دارم زنگ بزنم به گلی یا مسیج بدم،فرقی نداره در هر صورت و بهش بگم لعنت به من و تو و کینه بین ما که داره عمیق میشه،بیا این قرتی بازی ها رو تموم کنیم و دوباره دوست بشیم.قهر که مال بچه هاست.اما بعد دوباره میترسم،میترسم از این که نکنه دوباره همه چی مثل سابق بشه.الان که دارم با نگاه یه ناظر بی طرف کل قضیه رو واکاوی میکنم متوجه میشم که منم خودم رو خیلی دست بالا گرفتم،یکی نست بهم بگه ریدی بابا عن آقا،چه گهی مگه هستی که جلو دختره پز میدی.
ریدی بابا عن آقا،چه گهی مگه هستی که جلو دختره پز میدی.
والا،قربون آدم چیز فهم.