من از تو بردم شکایت پیش خورشید

من همیشه از کامپیوتر فراری هستم.اصلا متنفر هستم از کار کامپیوتری.امروز هم دقیقا از چیزی که بدم میاد سرم اومد.منو به زور منتقل کردن به واحد IT.آقا من نمیخوام پشت میز باشم.نمیخوام کارم با کامپیوتر باشه.

سعی ما بود بهر آبادی این سامان

باز هم دارم سالار عقیلی گوش میدم.چقدر من دوستش دارم

در شب قدر همه فرشتگان به زمین می آیند و شب قدر از هزار شب برتر است.

سال 90 با یه دختری دوست بودم که خیلی چاق بود،یه بار واسم تعریف کرد که تو مراسم احیا بودن و دوستش هی جلف بازی در آورده و بگوبخند کرده و این دوست من بهش گفته نکن این کارا رو اون دنیا میریم جهنم چوب میکنن تو کونمون.اونم گفته چه بهتر این دنیا کسی که کون ما نگذاشت بزار اقلا اون دنیا کیف بکنیم.

لطفا پاچه نگیر.

اگر سگ ها و گربه ها میدونستن بیماری هاری چقدر واسه انسانها خطرناک و مرگ آفرین هست.تو خیابونا برعکس میشد و ما آدمها از دست اونا فرار میکردیم.

مهاجم جوان اکوادوری

"توتو" بازیکن فوتبال 27 ساله اکوادوری همین طور که تو هتل با خانوادش نشسته بوده دچار حمله قلبی میشه و میمیره.سکته های قلبی تو سنین جوونی باعث مرگ آدمها میشه و این خیلی ناراحت کننده هست.

هیچکاک پیشگو

یه فیلمی آلفرد هیچکاک داره که تو هتل هتل "کن" تو کشور فرانسه درست شده و تو این فیلم یه یارویی از اون هتل سرقت میکنه،حالا امشب دیدم که تو همون هتل کن یه یارویی اومده و تو حراج جواهرات دست به سرقت مسلحانه زده.

خوشا به حال آنان که نیاز خود را به خدا احساس می کنند، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.

چند روز پیش داشتم پاهای یه مرد رو در حالی که بیهوش بود می شستم،این کار واسه خیلی از آدمها چندش آوره و شاید به نظر خیلی ها بی ارزش و پست بیاد.اما در اون لحظه نمیدونم چرا احساس کردم پاپ فرانچسکو هستم که پاهای بزهکاران نوجوون رو شست و بوسید.

آدما از یه جا اومدن، همه می‌رن یه جا،اون جا فرقی بین فقیر و دارا نداره

اون وقتها که خیلی جوون تر بودم،یعنی سال84 با موسیقی رپ فارسی آشنا شدم.یه خواننده ای هم بود به اسم Emziper که تمام ترانه هاش عالی بودن و فکر میکنم با همون چند ترانه ای که خوند رسالت خودش رو تو زندگی انجام داد و موسیقی رپ رو به مردم شناسوند.

من نمیدونم چرا هر چی زمان به جلوتر میره کارهای هنری و به خصوص سینما و موسیقی که من پیگیرشون هستم روز به روز سطحی تر و نازل تر میشن.شاید این ما آدمها هستیم که داریم سطحی نگر میشیم و به فراخور همین خصلتمون کارهای هنری تولیدی هم تولید میشن.

در سینمای ما علی حاتمی ها،شهیدثالثها و امثال اونها دیگه نمیاد.در موسیقی ما امثال شجریان،ابی،هایده،بنان،عبدالوهاب شهیدی دیگه نیومدن و حتی ستاره های گذشته هم دیگه نمیتونن مثل سابق باشن.و همین طور هم در کشورهای خارجی.

من مخالف ابتذال و موسیقی و سینمای سطحی نیستم اما وقتی تمام آثار تولیدی به سمتی پیش میره که میبینی تمام کارها به همین شکل هستن نگران میشی واسه خودت،جامعه و این که قراره توی چه محیطی زندگی بکنی.

یه نفر تولدش مهمونیه، همه میان،یکیم تقویم واسه خط زدن روزا نداره

بعضی از آدمها واقعا تا آخر عمرشون زندگی سختی دارن،هر روز صبح زود بیدار بشن میرن سر کار،زن و بچه،فقر مالی،کارهای سخت و کم درآمد.مسیرهای طولانی.واقعا زندگی واسه بعضی ها سخته.

یا به تمام عدالتی که برای انسان ممکن است قضاوت کن و یا از قضاوت کردن بپرهیز همان طور که باید از زهر بپرهیزی.

میدونید به یه نتیجه ای تو زندگیم رسیدم و اونم اینه که به هیچ وجه من الوجود در مورد آدمها قضاوت نکنم.به هیچ وجه

ما نمیدونیم چی تو زندگی یه نفر گذشته که معتاد شده،که دزد شده،که قاتل شده،که به همسرش خیانت میکنه،که بیکاره،که فقیره.

شرایط هیچ وقت تابعی از ما انسانها نبودن و نخواهند بود.بسیار آدمهایی که دیدم که درعین صداقت و شایستگی بیکار موندن یا تو زندگیشون پیشرفت نکردن و برعکسش هم زیاد دیدم.واقعا دست خود آدم نیست این که پیشرفت بکنه یا نکنه.

هیچ وقت در مورد دیگران قضاوت نکنید.