آرامشم را از تو دارم ای وسعت سبز

یادم میاد نزدیک به شش سال پیش مادرم بهم گفت وقتی تو پیشم هستی من آرامش دارم.زمان گذشت و چند دختر دیگه هم این رو بهم گفتن.و همینطور هم حدود یک ماه پیش تو همین سازمان که هستم تو بخش قبلیم یه بار با دوتا از همکارهای خانم نشسته بودیم و تایم استراحت بود و اونا حرف میزدن و من تو نقشه های اقتصادی غرق بودم تا یکیشون پا شد رفت دنبال کاری و اون یکی برگشت بهم گفت فلانی من وقتی شیفتم با تو هست و تو کنارم هستی خیلی احساس آرامش دارم و ازت موج مثبت میگیرم.منو میگی هم کمی غافلگیر شدم و هم قند تو دلم آب شد چون خانم همکارم خوشگل و دوست داشتنی هست.خلاصه تا این که زمان گذشت و امروز شد و یکی دیگه از همکارهای بخش قبلی رو دیدم،من این خانم رو هر وقت میرسیدم شیفتش تموم میشد و هر وقت اون میرسید شیفت من تموم شده بود بنابراین چندان حرفی بین ما رد وبدل نشده بود.اما امروز بهم گفت تو تو زندگیت یه کار خوبی کردی که الان سیستم کاریت اینقدر تغییر کرده.بعد هم که داشت میرفت به من گفت تو پیش خدا نزدیک هستی.واسه من یه دعایی بکن.من خیلی تعجب کردم و شرمنده و خجالت زده شدم.

من نمیدونم واقعا،اگه همچین شخصیت سورئال و شاعرانه ای دارم که خیلی ها از بودن کنار من احساس آرامش دارن پس باید خیلی خوشحال باشم.