مرگ از رگ گردن به شما بندگان نزدیک تر است.

الان یه آشنایی اومده پیشمون که با هواپیما رسیده و  داره تعریف میکنه که تو مسیر هواپیما هی بالا پایین شده و همه زن ها گریه کردن و مردها سرشون رو گرفتن پایین و ترسیدن.یاد خودم افتادم که تو خدمت سربازی اکثر بچه ها شب ها و تو اردوگاه گریه میکردن.منم به خاطر یه مریضی تخمی و حساسیت و فشار هوا و اکسیژن تخمی هی از دماغ و دهنم خون میومد.یه شب که تو چادر بودیم اون یارو  همچادریم گریه کرد و منم با لگد زدم تو سرش و در حالی که تو دهن و دماغم پر خون بود بهش گفتم خار کسته عوضی خفه شو میخوام بخوابم.اگه قرار باشه بمیریم هیچ نیروی نمیتونه جلوش رو بگیره پس نباید تا زنده هستیم از مرگ بترسیم.