برای شوهر دانش لازم است، برای زن نجابت.

یادم میاد سال 87 که دانشجو بودم.دوستی داشتم که با یه دختر دوست شده بود.و ظاهرا قول و قرار ازدواج و این داستانها بینشون بود.اتفاقا منم برد یه دفعه دختر رو دیدم.بعد تعریف کرد واسه من که یه بار با دختره و خواهرِش رفتن بیرون،دوست دختر(نامزد) دوست من رفته دستشویی و این با خواهر دختره تنها مونده.خواهره واسه دوستم تعریف میکنه که آره خواهر من که تو باهاش دوست شدی خیلی دختر خوب و نجیبی هست.هر باری که خواهر ما میره بیرون و میاد کلی شماره تلفن میاره و جلو ما میریزه زمین و میخندیم و به هیچ کدومشون زنگ نمیزنه.

بعد دوست من این ماجرا رو واسه من تعریف کرد که بگه این دوست دختر یا همون نامزد من چقدر دختر نجیب و سربه زیری هست.من اون روز خجالت کشیدم و روم نشد بهش بگم که آخه اگه نامزد تو سربه زیر و نجیب باشه چرا پسرها بیفتن دنبالش بهش شماره تلفن بدن؟

نمیدونم الان اون دوستان کجا هستن و آیا ازدواج کردن یا نه؟اما واسشون آرزوی موفقیت میکنم.