باز آمد بوی ماه مدرسه.

داریم به اول مهر،یعنی فصل بازگشایی مدارس نزدیک میشیم.من اون موقع که بچه بودم و مدرسه میرفتم و اون موقعی هم که دانشجو بودم هیچ وقت استرس مدرسه و دانشگاه رو نداشتم و همیشه شوق داشتم واسه رفتن به دانشگاه و مدرسه.اصلا معنی نمیده و واسم قابل درک نیست که بعضی ها استرس مدرسه و دانشگاه رفتن رو دارن.هر کس تو هر مقطعی از زندگیش یه هدفی داره.وقتی مدرسه میریم باید مدرسه رو بریم چه درس بخونیم،چه نخونیم.من خودم دانشجوی فوق العاده تنبلی بودم به خاطر این که هیچ علاقه ای به رشته کامپیوتر نداشتم و تو کارشناسی ناپیوسته که همش 4 ترم بیشتر نیست.4 بار مشروط شدم و 8 ترم به علاوه دو تابستون طولش دادم.اما تو تمام این مدت حتی یک کلاس رو غیبت نداشتم.درستِ که مثل مجسمه بودم تو کلاس.اما بالاخره به رسالت خودم که حضور سرِ کلاس باشه عمل کردم.