حقیقت محض

خوب من همه جا گفتم که از ازدواج متنفر هستم و هر جا هم میرسم اینو میگم و کلا به عنوان یه آدم از ازدواج بیزار همه جا شناخته شدم.ولی لعنت به من که دارم به خودم هم دروغ میگم.من دوست دارم وقتی میرم خونه زنم رو بغل کنم و ببوسمش.واقعا دلم میخواد ازدواج کنم.دوست دارم یه نفر داشته باشم که فقط مال خودم باشه.کسی که سرش تو ابرها نباشه و حواسش به تقی و نقی و ممقلی نباشه و در غیاب من بهشون مسیج نده.خوشگل هم نبود نباشه،فیلمباز هم نبود نباشه،یه آدم خیلی خیلی معمولی باشه.فقط منو دوست داشته باشه.