تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل
تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل

همه اسب ها از دشت ها رمیدند.

صبح با یه همکاری داشتم صحبت میکردم،گفت که خانم رئیس پشت سرت گفته فلانی(که من باشم)،خیلی سرکش شده،دیگه به ما سر نمیزنه.و من از صبح دارم به صحنه های این مسابقات فکر میکنم که یه کابوی میشینه رو یه اسب چموش و باید مثلا 7 ثانیه روش تحمل بکنه.و نمیدونم چرا بین خودِ سرکشم و اون اسب های چموش یه قرابتی حس میکنم.

بعد هم نمیدونم چرا یهو یاد یه فیلم افتادم که جرج کلونی توش بازی میکرد و نقش یه وکیل رو داشت و یه جایی داره و تو یه جاده خلوت رانندگی میکنه و چند تا اسب خوشگل رو یه تپه میبینه و پیاده میشه و میره پیش اسب ها و بهشون دست میزنه،در همون حین یه تکنوازی پیانو هم پخش میشه که یهو ماشینش منفجر میشه.خیلی اون صحنه قشنگ و معنادار ساخته شده.

این فیلمهایی که حیوانات رو تو یه سکانس نشون میده و اون سکانس هم نقش کلیدی رو دارن رو خیلی دوست دارم.یه نمونه دیگه هم فیلمی بود به نام وثیقه که جیمی فاکس و تام کروز توش بازی میکنن و دیگه حوصله تایپ ندارم.شاید بعدها کامل سکانس رو توضیح دادم.

والسلام

یاد ایامی که در گلشن نوایی داشتم

الان که فصل بازگشایی مدارس رو پشت سر گذاشتیم یاد عهد بوق افتادم که ما هم میرفتیم مدرسه.منتهای مراتب ما اون موقع تِحران نبودیم و جنوب بودیم.

یه  هفته قبل از مدرسه بابام منو میبرد به یه آرایشگاهی که اسمش حسن سلمانی بود و موهای من رو از ته میتراشید.این کار همیشه و هر سال بود.این حسن سلمانی هم خیلی حرف میزد اونقدر حرف میزد که من خسته میشدم.بعضی وقتها هم که مثلا یه چیزی میخواست بگه که من نفهمم و مربوط به بزرگترها بود یه کم آرومتر میگفت و البته من میفهمیدم صداش رو.اما نمیفهمیدم منظورش از گفتن اون حرف چی بوده.این سلمانی هم هیچ وقت موها رو مدل نمیزد و مخصوص مردهای پیر یا میانسال بود.من اون موقع دوست داشتم برم یه آرایشگاهی که توش عکس رامبو و راکی و آرنولد و خداداد عزیزی و جواد زرینچه و پوستر داریوش باشه.اما تو این آراشگاه هیچ خبری از این حرفا نبود.

الان دیگه نه حسن سلمانی زنده هست نه بابای من.اون آرایشگاه رو هم کوبیدن و یه آپارتمان هفت،هشت طبقه ساختن.دیگه هم نیازی نیست هیچ آرایشگری وقتی میخواد حرفای مربوط به بزرگسالها بزنه صداش رو بیاره پایین و دیگه هیچ کودکی هم نیست که نفهمه اون حرفها یعنی چی.

تغییرات عجیب

از دیشب دارم به ترانه ها و موسیقی های جدید گوش میدم و به خودم اجازه دادم تا تجربه های جدیدی توی شنیدن موسیقی داشته باشم و چه کار خوبی کردم.دیشب که هومن اژدری رو کشف کردم،بعد ریچارد اشتراوس،الان هم روحم به ملکوت اعلی داره میره با ترانه AVE MARIA از پاواراتی.چقدر این رو قشنگ خونده.من هیچ وقت حتی فکرش رو هم نمیکردم یه روزی از اپرا خوشم بیاد.الان مثل یه پسربچه هستم که توی یه شیرینی فروشی تنها گذاشته شده باشه.خدای من،این همه اپرای خوب این مرد داره و من تا حالا نشنیدم،هیچ کس هم بهم نگفته.من برم به شنیدن گوش بدم.که دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

خور و خواب تنها طریق ددست // بر این بودن آیین نابخردست

در عجبم که چطور بعضی ها میتونن ساعتهای زیادی بخوابن.واقعا از توان من خارجِ این کار.من دیشب تا ساعت تقریبا 3 بامداد بیدار بودم.اما دقیقا راس 7 بیدارِ بیدار بودم و اصلا خوابم نمیومد.

بلا و زحمت امروز بر دل درویش از آن خوشست که امید رحمت فرداست

اگرفکر میکنید از موسیقی سنتی خوشتون نمیاد فقط به این آواز گوش بدین تا عاشق موسیقی سنتی بشین.دو دقیقه بیشتر نیست.

آوازمغلوب وفرود “شوق دوست”

بیخوابی

یه روز هم که گفتیم سر کار نریم و تا لنگ ظهر بخوابیم.دقیقا از ساعت7 صبح بیدارشدم

بعد از سالها

همین الان که بنده دارم اینجا تایپ میکنم.تو نیویورک آقای ظریف و کری بعد از 35 سال قطع روابط دیپلماتیک دوباره سر یه میز و کنار هم نشستن و دارن گفتگو میکنن.چه شبی شد امشب.

مادمازل

عشق من.عزیز من.خواننده محبوبم یه ترانه جدید داده بیرون به اسم" سکوت اجباری".

من واقعا عاشق این دختر هستم.خیلی خاص و دوست داشتنی هست.عاشق این مادمازل هستم.

خوشبختی یه اتفاق ساده ست.مثل رفتن بدون چتر زیرِ بارونه.

به نظر بنده حقیر فدوی،کس شعر ترین و مضحک ترین چیزی که میتونه یه آدمی بخونه و وقتش و پولش رو با خوندن و شنیدن اون تلف بکنه رموز خوشبختی و موفقیت هست.

یه مثال ساده خدمت مخاطب و خواننده عزیزتر از جانم عرض کنم که به طور مثال یه شخصی توی یه دهات دورافتاده از میناب از توابع بندر عباس در استان هرمزگان چطور میتونه پیشرفت بکنه؟مثلا لیسانس حسابداری یا مدیریت صنعتی یا جغرافیا هم داشته باشه.اما پول نداشته باشه.چطور میتونه بره سرکار؟اصلا امکان این وجود نداره که این فرد به اندازه یه نفر همسن و همجنس خودش تو مثلا زعفرانیه یا فرمانیه احساس خوشبختی بکنه.

بعضی چیزها متاسفانه دست خودِ آدم نیست و تغییر دادنشون بسیار سخته.یه چیزایی مثل دین،خانواده،کشور،شهر.اینا تاثیر مستقیم تو خوشبختی و موفقیت آدمها دارن.

رب اغفر لی خطایای مذنب