انسان

انسان موجود فوق العاده پیچیده و عجیبی هست. و به نظر من همه که نه،اما بعضی از آدمها زوایاتی تاریک شخصیتی دارن که یه جایی میتونی اون رو ببینی.یه لایه های روانشناسی پیچیده و مبهمی تو وجود همه آدمها هست.یه سری امیال کشته شده در ضمیر ناخودآگاه.قصد ندارم نظریات فروید رو واکاوی کنم.بلکه میخوام براتون داستانهای واقعی رو  بگم که خودم از نزدیک شاهدش بودم و گواهی هست بر این مطلب که روان انسان بسیار پیچیده و تو در تو هست.

داستان اول:یادم میاد یه حدود ده سال پیش یا بیشتر ما یه ماشین ژاپنی خیلی تمیز داشتیم.که اتفاقا خیلی هم باهاش حال میکردیم.ماشین خوب و سریعی بود که من و برادرم دیوانه وار باهاش 150 کیلومتر بر ساعت میرفتیم و از هیچی هم نمیترسیدیم.ما این ماشین رو از یه آقای بسیار محترم و متشخص خریده بودیم که یه شغل شریف داشت و خانواده و بچه های خیلی خوبی هم داشت.این آقا همین طور دو زن داشت و وضع مالیش هم خوب بود و توانایی اداره کردن دو خانواده رو داشت.همسر دومش هم دخترخاله اش بود و ازش دو دختر 3 و 7 ساله داشت.ما به خاطر انتقال سند و معامله ماشین و این جور حرفها چند بار دیدیمش و باز هم نیاز به گفتن نیست که نمونه کامل یه مرد خانواده و پدر خوب بود.تا این چند سال گذشت و شنیدیم که همین آقای محترم زن دومش رو که عاشقانه دوستش داشته با ضربات چاقو به قتل رسونده و سر هر دو دخترش رو هم بریده.اصلا قابل باور نبود این موضوع.هنوز که هنوز هم بعد از چند سال نمیتونم باور کنم که اون مرد همچین جنایت کثیفی رو مرتکب شده.اون مرد بعد از چند سال اعدام شد.و چیزی که من ازش شنیدم این بوده که تو زندان هم بسیار موقر و متین رفتار کرده و در جواب یکی از زندانیان که ازش پرسیده آیا عذاب وجدان داری؟جواب داده که نه.فقط وقتی که سراغ دختر بزرگم که هفت سالش بوده رفتم هی گریه کرده و گفته بابا مگه من چی کار کردم که میخوای منو بکشی؟فقط بعضی وقتها اون که یادم میاد ناراحت میشم.

داستان دوم:زمانی که 21 سال داشتم به اتفاق چند تا از دوستام که همشون سن و سالشون از من بیشتر بود به خونه یه مرد میانسال رفتیم.کارمند عالیرتبه یه اداره خوب و اسم و رسم دار بود.عکس بچه هاش توی قاب بود رو طاقچه.خونه تمیزی داشت و آدم خوبی بود.همسرش و بچه هاش رفته بودن خونه مامان بزرگ بچه ها و من و دوستام اونجا مهمونش بودیم.ما پنج نفر بودیم.تک تک دوستام با اون مرد رفتن تو اتاق خواب و ترتیب اون مرد رو میدادن،رو همون تختی که با زنش میخوابه،رو همون تختی که بچه هاش بازی میکنن.بعد هم اومد پیش هم و دست منو گرفت و گفت تو مگه بالغ نشدی؟منم فقط میخندیدم و میگفتم نه.

داستان سوم:چند روز پیش با یه مرد جوون آشنا شدم تو انقلاب که اونجا کار میکرد و متولد 69 بود.خیلی ظاهرش معمولی بود و مرتب.لیسانس یه رشته سخت دانشگاهی رو داشت و شغل مناسب و آبرومندی داشت.لباسهاش معمولی بودن و خیلی موجه به نظر میومد.خلاصه از انقلاب به سمت پارک لاله داشتیم قدم میزدیم و حرف میزدیم.از من خواست که واسش نقش فاعل رو داشته باشم.ولی به همین کفایت نمیکرد و منم سعی داشتم ببینم دیگه چه کارهایی حاضره واسم بکنه.به من گفت که حاضره واسم لباس زنونه بپوشه.هر کاری که بگم انجام بده و حتی دوست داشت که من روی بدنش قضای حاجت بکنم و اون رو بخوره.

همه این آدمها واقعی بودن و من خودم از نزدیک همشون رو دیده بودم.همشون محترم و موجه بودن.و هیچ عیب و ایرادی نداشتن به ظاهر.

و من همیشه از خودم میپرسم که چی تو زندگی آدمها پیش میاد که به این شکل میشن.