کونکور

دیشب که اومدم پرینت کارت ورورد به جلسه آزمون رو بگیرم.متوجه شدم که اشتباه وحشتناک و احمقانه ای انجام دادم.اصلا نمیدونستم چی کار کنم تا چند لحظه بهت زده بودم و قدرت انجام هیچ کاری نداشتم.حوزه امتحانیم رو نمیدونم روی چه حسابی و چه اشتباهی شهر زادگاهم انتخاب کردم.

هیچی دیگه 300 تومن پول بلیط هواپیما دادم که پنجشنبه برم و جمعه برگردم.اما این مسئله باعث شد که ذهن من درگیر یه مسئله ای بشه و اونم این که چقدر زندگی من تو این دو سال اخیر تغییرات مثبت و خوبی داشته.یادم میاد زمانی که تازه خدمت سربازیم تموم شده بود با خودم میشستم و میگفتم یعنی میشه من یه کار خوب پیدا کنم و تهران زندگی کنم و با هواپیما برگردم شهرم و بگردم و دوباره با هواپیما بیام تهران.حالا یهویی ظهر این اومد تو ذهنم.

من نمیدونم چه کار خوبی کردم و چرا زندگی با من اینقدر خوب رفتار کرده.من مهندس کامپیوتری نیستم که خیلی از کامپیوتر حالیم بشه،اما شغل خوبی دارم.سر و زبون درست و حسابی ندارم و خیلی خوب نمیتونم مثل بعضی آدمها زبون بازی بکنم،پسر دختر باز حرفه ای هم نیستم اما دوست دختر خوبی دارم الان.از تیپ و قیافه هم هیچی نگم بهتره. در مجموع همه چیزای من از اخلاق بگیر تا ظاهر و معلومات و اینا متوسط رو به پایین هست.اما همیشه رو به پیشرفت و بهبود شرایط هستم.امیدوارم این روند سیر صعودی داشته باشه.