توی این دریا نمی‌خوام نهنگ/کوری باشم پشت این درهای قفل علی کنکوری باشم.

مدتهای مدید هست که هیچ پستی ننوشتم.دلم واسه نوشتن تنگ شده بود.یعنی در واقع الان که دارم اینا رو مینوسیم متوجه این موضوع شدم که دلم واسه نوشتن خیلی تنگ شده.

نمیدونم گفتم یا نگفتم که رفتم کنکور دادم و اومدم و به غایت سخت و دشوار بود این کنکور لعنتی تجربی.اونقدر کنکور رو سخت گرفته بودن که من حتی به خواب هم نمیدیدم.دیگه فکر نکنم راه داشته باشه سوالای سخت تری طراحی بکنن.من موندم والا پیش خودشون چی فکر کردن.از یه طرف میگن ما همه صندلی هامون خالیه تو دانشگاه.از یه طرف کنکوری میگیرن که باید تو کتابا نقلش به یادگار بمونه و در پایان هم ادای دینی دارم به پستی که سال گذشته بعد از کنکور گذاشتم.

پا نوشت: دارم به علی کنکوری تبدیل میشم.

روایتی از یک تراژدی