تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل
تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل

همه جا شادمانی، قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده‌اند

شبهایی که سین چشم سبز سرکار هست من میشینیم خونه و خیلی از وقتها هم تلویزیون که برنامه غمگینی پخش میکنه گریه میکنم.شاید افسردگی پنهان دارم و خودم نمیدونم.

اما نکته عجیب اینه که من با شادترین برنامه ایران گریه کردم.چند شب پیش تو برنامه خندوانه مهموناش همه افغانستانی بودن و جناب خان یه تیکه غمگین اومد و گفت هیچ وقت جنگ  برنگرده و من گریه کردم.

نظرات 4 + ارسال نظر
magam شنبه 10 مرداد‌ماه سال 1394 ساعت 10:48 ب.ظ http://magam-khaton.blogsky.com

واقعاً؟
قبلا که کم سن تر بودم حدود نوزده سال بیشتر احساسی میشدم مثلا اگر یک آهنگ درباره وطن میشنیدم یه احساس غرور به من دست میداد و بدنم مور مور میشد اما الان دیگه اونجوری نیستم نمیدونم چرا!برعکس شما

یک زن یکشنبه 11 مرداد‌ماه سال 1394 ساعت 09:46 ق.ظ

منم خیلی زود احساسی میشم و گریه میکنم، خواهرم هم مسخره ام میکنه

mahee یکشنبه 11 مرداد‌ماه سال 1394 ساعت 11:54 ب.ظ http://gahnegar.blogsky.com

نظر من کوش؟

والا نمیدونم.من چیزی حذف نکردم.

آویشن یکشنبه 18 مرداد‌ماه سال 1394 ساعت 12:37 ق.ظ

تعجبی نداره.اتفاقا منم اون برنامشو داشتم با خواهرم میدیدم کلی ناراحت شدم .مخصوصا که دیدم تو بعضی سایتا توپیدن به رامبد جوان که چرا اینارو آورده.خب بابا اینام انسانن.چطور ما اگه تو کشور اروپایی باشیم و خدای نکرده یه حق کوچیک شهروندی ازمون صلب بشه کلی داد و بیداد میکنیم اونوقت حتی نمیتونیم ببینیم تو یه برنامه یه ساعته به این مردمی که خیلیاشون حتی تو ایران به دنیا اومدن و نوادگان افغانی ها هستن یکم خوش بگذره،فقط یکمی.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد