شبهایی که سین چشم سبز سرکار هست من میشینیم خونه و خیلی از وقتها هم تلویزیون که برنامه غمگینی پخش میکنه گریه میکنم.شاید افسردگی پنهان دارم و خودم نمیدونم.
اما نکته عجیب اینه که من با شادترین برنامه ایران گریه کردم.چند شب پیش تو برنامه خندوانه مهموناش همه افغانستانی بودن و جناب خان یه تیکه غمگین اومد و گفت هیچ وقت جنگ برنگرده و من گریه کردم.
واقعاً؟
قبلا که کم سن تر بودم حدود نوزده سال بیشتر احساسی میشدم مثلا اگر یک آهنگ درباره وطن میشنیدم یه احساس غرور به من دست میداد و بدنم مور مور میشد اما الان دیگه اونجوری نیستم نمیدونم چرا!برعکس شما
منم خیلی زود احساسی میشم و گریه میکنم، خواهرم هم مسخره ام میکنه
نظر من کوش؟
والا نمیدونم.من چیزی حذف نکردم.
تعجبی نداره.اتفاقا منم اون برنامشو داشتم با خواهرم میدیدم کلی ناراحت شدم .مخصوصا که دیدم تو بعضی سایتا توپیدن به رامبد جوان که چرا اینارو آورده.خب بابا اینام انسانن.چطور ما اگه تو کشور اروپایی باشیم و خدای نکرده یه حق کوچیک شهروندی ازمون صلب بشه کلی داد و بیداد میکنیم اونوقت حتی نمیتونیم ببینیم تو یه برنامه یه ساعته به این مردمی که خیلیاشون حتی تو ایران به دنیا اومدن و نوادگان افغانی ها هستن یکم خوش بگذره،فقط یکمی.