زندگی گه من

الان ساعت 2:10 نیمه شب هست و منی که همیشه نهایتا تا یازده شب میخوابم هنوز بیدارم و فکر میکنم.به تمام این روزها و لحظاتی که با سین چشم سبز داشتم فکر میکنم.من در این نزدیک به دو سالی که ازدواج کردم تنها و تنها دو دفعه رابطه جنسی با کسی غیر همسرم داشتم اونم از شدت نیاز بوده.کمتر مجردی میتونه درک بکنه این موضوع رو.همیشه تنها بودم شبها،بدون شام،بدون این که همسرم اصلا تو فکر من باشه.روز تولد من توی اولین سال ازدواجمون یادش رفت و بعدش هم اصلا یادش نیومد که نیومد.زن من مال روستایی بود که هیچ کس اصلا نمیدونه کجاست.بافریب و هزاران دروغ من و خانواده ام رو فریب داد.من هیچ وقت واسش شوهر بدی نبودم.هیچ کوتاهی نکردم.گذاشتمش درس بخونه و آداب معاشرت بهش یاد دادم.وقتی با من ازدواج کرد احترام و پرستیژی پیدا کرد.ولی هیچ وقت اون حداقل کارهایی رو که یه زن در قبال شوهرش باید انجام بده رو نداد.نه واسه من یه غذای درست و حسابی درست کرده تا الان،نه رابطه زناشوئی درست و حسابی.من به کی بگم یادم نمیاد آخرین بار کی برنامه داشتیم.کسی باورش نمیشه اصلا که یه زوج جوون هیچ رابطه ای با هم ندارن.منی که از گرما و شور جنسی و عاشقانه بی نظیر بودم شدم یه آدم داغون و خسته و سرد.حالا هی به من فحش بدین تو کامنتها،کی میدونه تو زندگی من چی میگذره.من یادم نمیاد کی زن من پیشم خوابیده.یادم ممیاد کی آخرین بار غذا درست کرده،یادم نمیاد کی آخرین بار جواب محبت من رو داده.من فقط دو بار خوابیدم.فقط دوبار از شدت نیاز و بدبختی،از بیچارگی.به کی بگم این حرفها رو.

تحمل این شرایط واسه من سخت شده.دندون من شکسته،زن من حاضر نیست از پولی که خودم شبانه روز زحمت میکشم به من بده تا برم درستش کنم.چند روزه که نمیتونم جز سوپ هیچی بخورم.حتی از روی محبت به من نمیگه ببینم دندونت رو.اصلا فراموشش شده.چند ماهه که من افسرده و خسته هستم.هیچ اهمیتی واسش نداره.فقط به فکر درس و پروژه و رنگ کردن موهاش هست.

مادربزرگ من در شرف مرگ بود،من نزدیک ششصدهزار تومن پول بیمارستان و اینا رو دادم و شب وقتی خسته و گریان اومدم خونه با من دعوا کرد که تو تنها نوه اش نیستی و بزار بچه هاش خرجش بکنن.حالا سه و دویست به برادرش قرض داده و دو تومن هم به خواهرش.بارها و بارها پول واسه خانواده اش واریز میکنه بدون این که به من بگه.

شمایی که منو کثیف میدونید،چی میدونید تو زندگی سگی من چی میگذره.من با امید و آرزوهایی ازدواج کردم و به هیچ کدومشون نرسیدم.کی میدونه من چقدر گریه کردم وقتی که فهمیدم زن من هفت سال عقد یه مرد دیگه بوده و به من نگفته و من بعد از ازدواج فهمیدم.کی میدونه من تا لحظه ای که آخوند خطبه عقد رو میخوند تازه فهمیدم که زنم یک سال و خرده ای ازم بزرگتره.من دردم رو به کی بگم.اونقدر این زن منو اذیت کرد،اون قدر به من دروغ گفته که هیچ کس باور نمیکنه.