عشق وقتی که به سراغ پیرها می‌رود آنها را جوان می‌کند.

فیلمی هست به نام "سرنوشت شگفت انگیز املی پولن" که فیلم خوبی هم هست.در این فیلم پدر نقش اول فیلم مردی منزوی است که از خونه بیرون نمیاد و دخترش برای این که لزوم سفر رفتن رو به پدرش یاد آوری بکنه یکی از مجسمه های توی باغچه پدر رو به دوست مهمان دار هواپیماش میده تا به هر کشوری که رفت اون مجسمه رو بزاره و اونجا و یه عکس یادگاری با یکی از نمادهای اون کشور بگیره و برای پدر دوستش بفرسته.خیلی جالب بود پدره هر روز که بیدار میشد میدید یه عکس در خونه اش هست و وقتی باز میکرد پاکت رو میدید مجسمه اش مثلا رفته یونان یا رم یا مصر و کل دنیا رو چرخید.آخرش هم یه روز از خواب بیدار میشه و در کمال تعجب میبینه که مجسمه برگشته سرجاش.

یکی از همین روزها هم شاید شما بیایین به این وبلاگ و من بگم فلان شهر هستم،بعد فرداش یه شهر دیگه و همین جوری کل ایران رو بگردم.

خیلی وقته مسافرت نرفتم.اصلا یادم نمیاد آخرین باری که مسافرت رفتم کی بود؟دلم واسه یه مسافرت تنگ شده،دلم میخواد یه کم برنامه های زندگیم رو راست و ریس کنم و به مسافرت برم،خودم تنهایی به دور از همه آدمها.