بعضی چیزها هستن که توضیحش کمی دشوار هست و یا این که قابل توضیح نیست و باید درک کرد و یا این که توضیح یک جمله کوتاه صدها سطر میشه.اما از من حقیرِ کمترین فدوی امت به شما مردان خواننده این وبلاگ نصیحت و وصیت و سفارش که اگر روزی زنی،نامزدی،دوست دختری در زندگی شما بود که بهتون میگفت تو پسرم هستی، یا لپ شما رو میکشید و بهتون میگفت پسر شیطونم اون شخص رو از دست ندید.اون شما رو خوشبخت میکنه.
منم یه نصحیت کنم!
طبیعیه که تا حدی مردها دنبال حمایت مادرانه باشن و برعکس هم هست: زن ها دنبال حمایت پدرانه. اما وقتی حدش به اینجا میرسه به این شدتی که تو این مطلب دیدم، به نظرم به جای تلاش برای از دست ندادن اون کسی که داره این حمایت رو ارائه میده باید آدم مشکلات شخصی خودش رو اول حل کنه چون ظاهرا قضیه بدجوری بیخ داره و شدیدا دنبال حمایت شدنه
ولی اصلا منظور من عقده ادیپ و این چیزها نبود.فکر کنم شما اشاره به اون موضوع دارین.منظور منم این نبود که مردها دنبال کسی برن که ازشون حمایت مادرانه به عمل بیاره
بعضیا اصلا بلد نیستن خوشبخت بشن
نه با بهانه های کوچیک نه با بهانه های خیلی خیلی بزرگ...
نمیشه شما پسرا یکم بزرگ شید ؟! ما عشق میخوایم تکیه گاه میخوایم مرد میخوایم که کنارمون باشه نه پسربچه میخوایم نه پدر !!
منظور من واقعا این نبود.
با اینکه در این موارد یه دهاتی چشم و گوش بسته ام
فکر میکنم میدونم چی گفتید
ولی خودتونو بد گیر انداختید
اتفاقا فکر نکنم کسی متوجه منظورم شده باشه جز زنانی که واقعا حس زنانگی دارن
باشه :)
اگه برعکسش بود چی ؟
بر عکسش رو من ندیدم والا
پس از دستم داد:)))))
وای من خیلی انکارو با همسرم میکنم .داشتم نوشتت رو میخوندم منتظر بودم اخرش بگی خیلی کاره لوسیه ولی نگفتی
مگه چه حسی رو انتقال میده این جمله؟
بیخیال.