تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل
تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل

بزرگترین درد اجتماع بشری، بی عدالتی است

امروز موقع برگشتن به خونه توی اتوبوس داشتم ا موبایلم بازی میکردم که دیدم یه جوون حدودا سی ساله هی میخواد با یه پسر بچه حرف بزنه و بهش میگفت کلا چندمی و تنهایی و از این جور حرفها.بهش خیره شدم و رفتم قشنگ روبروش وایسادم.یارو حساب کار دستش اومد.قشنگ پتانسیل اینو داشتم‌ که بزنم لهش کنم یا بزنه داغونم بکنه.هیچی نمیفهمیدم.روبروش با دنیایی از خشم وایساده بودم که دعوا بکنم.رسید به ایستگاه و بهش گفتم نمیخوای پیاده بشی؟اونم گفت چرا باید پیاده بشم و  پیاده شد و توی ایستگاه موند و بهم خیره شد و اتوبوس دور شد.

نظرات 3 + ارسال نظر
اعظم 46 چهارشنبه 12 دی‌ماه سال 1397 ساعت 08:26 ب.ظ

خدا خیرت بده یه بچه رو نجات دادی

جزر و مد چهارشنبه 12 دی‌ماه سال 1397 ساعت 11:50 ب.ظ

وای یعنی چی، دیگه وقاحت در این حد، فکر نمیکردم اینطوریشو، تراویس دمرسی واقعا، خدا خیرت بده

نل پنج‌شنبه 13 دی‌ماه سال 1397 ساعت 09:04 ق.ظ

لایک
عزیز دل بهتر شده؟

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد