انسان ترکیب عجیبی است و در عین ناچیزی خود را برتر از همه می‌شمارد

دارم سریال The Walking Dead رو نگاه میکنم،طبیعی هست که سریال لا محوریت زامبی ها و پر از خشونت باشه و همین طور هم هست و توی همه نقدها و مطالبی که راجع به سریال خونده از داستانش و خشونتش و ماجراهای زیبا و داستان پر پیچ و خم و بازی های استادانه اش صحبت شده،ولی چیزی که در سریال هست و من ندیدم کسی ازش حرف بزنه و نمیدونم هم سازنده ها با فکر قبلی اینو توی دل سریال جا دادن یا اتفاقی بوده اینه که این سریال به معنای واقعی کلمه یه سریال فلسفی هست،سریال به نظر من در پس خشونتش معانی کاملا فلسفی رو ارائه میده،توی سریال در مورد حیات و مرگ و خشونت و جایگاهش در زندگی حرف میزنه،از اخلاق و خدا و دین و خانواده و جایگاهشون صحبت میکنه،از این که آدمی برای انجام ثوابی بزرگ مجاز به گناهانی کوچک و بزرگ هست یا خیر؟از مجازات اعدام و کشتن انسانها به خاطر گناهانشون و چرایی این موضوع صحبت میکنه و بسیار زیبا نظرات مخالف و موافق در هر موردی به نقد گذاشته میشه.من تا حالی هیچ فیلم یا سریالی ندیدم که به این اندازه داخلش معانی و بحث های فلسفی انجام شده باشه.