برای پیدا کردن جایی که نمیشه پیداش کرد، اول باید گم شد! اگر غیر از این بود همه پیداش میکردن.

دارم بر میگردم شیراز دوباره.

خداحافظ تهران.دوباره کی برمیگردم؟اصلا نمیدونم.

دلم واسه تهران تنگ میشه،واسه خونه ام،حیاطش،خاطراتم.ولی افسوس که تهران شلوغ و پرترافیک و پر از دزد شده.

باز هم میگم،امیدوارم هر دلی از هر کس توی تهران و کرج شکستم منو ببخشن.اومدیم و هواپیمام امشب افتاد و مُردم.راستی اگر مُردم کی میفهمه؟هیچ کس.

پی نوشت:این بارونی که الان هم میاد اشک های تهران هست که پشت سر من ریخته میشه.

پی نوشت ۲:من رسیدم شیراز