آنقدر خوب و عزیزی که به هنگام وداع، حیفم آید که تو را دست خدا بسپارم…

سالهای سال پیش یه وبلاگ نویسی رو میشناختم به اسم آناهیتا که ناگفته پیداست اونم دوست داشتم.چند تا وبلاگ هی ساخت و بست و بعدش هم توی بیان وبلاگ نوشت و اونم بست.اما زیباترین پستش شاید پست آخرش بود که برای همیشه خداحافظی کرد.و یه موزیک فوق العاده هم گذاشت پایین پستش.دلم میخواد یه روزی با همون آهنگ منم از وبلاگ نویسی خداحافظی کنم و برم دنبال بچه بزرگ کردن و زندگی خانوادگی.ولی انگار همیشه قراره جوون بمونم و با یه پیک عرق کس خل جمع بشم و با دخترها برقصم و هیچ وقت بزرگ نشم.اسم آهنگ رو مینویسم.حتما گوشش بدین،مناسب یه وداع تلخ و جانکاه هست.وداعی که سخت منتظرش هستم.

اسم آهنگ: el deguello