مرضی که مدتهاست بهش دچار شدم مرض خود فراموشی هست یا به عبارتی مرضی که دلم میخواد دیگران فراموشم بکنن.هیچ حسابی توی شبکه های اجتماعی ندارم و سراغ هیچ کس رو نمیگیرم و تلفن هیچ کس رو هم جواب نمیدم.به هیچ کس نگفتم کجا زندگی میکنم و در یک بی خبری کامل دارم زندگی میکنم.خیلی برام لذت بخشه.دوست دارم اصلا فراموش بشم از یاد دنیا جوری که حتی اگر روزی هم بمیرم کسی متوجهش نشه و مردم و کسایی که من رو میشناختن یه روزی بگن کی؟ما اصلا فلانی یادمون نمیاد،یا مگه هنوز زنده بود؟
من هم بی دلیل میترسم
هر وقت ترسیدی بیا بغل خودم
من یکی که هیچ وقت تو رو فراموش نمی کنم تراویس، تو همینگوی زمانه هستی و زوایای پنهان و عمق نوشته هات رو هرکسی درک نمی کنه.
آقا شما سلطانی،تاج سری،سمبل ادب و متانتی
ببخشید پای پست هات دعوای کامنتی میکنیم