بعـضـــیـــا هیچوقتــــ گرسنهـــ نمیموننــ√ چونــ همیشهــــ حسرتـــ ما رو میخورنـــ√

سخن اول:سریال Westworld فصل دومش رو هم دوباره دیدم و دو بار هم پای قسمت هشتم فصل دوم گریه کردم.

سخن دوم:شیراز خیلی گرم شده،منم ظهرها فقط میرم سرکار،صبح ها خلوته،عصر و شب هم شلوغه.

سخن سوم:چند روز پیش یه مسافر داشتم دختر جوونی بود و نابینا بود،اونم جای خواهرم بود و دیدم داره اشتباه میره راهش رو،منم سریع پیاده شدم و با احترام بدون این که بهش دست بزنم که شاید بدش بیاد راهنمایی اش کردم جایی که میخواست بره،خیلی هم قشنگ بود،واقعا خوشگل بود.ایشالا هر جا هست تو زندگیش شاد و خوشحال باشه.

سخن چهارم:خیلی دوست دارم روزی برسه دیگه قسط نداشته باشم و یه نفس راحت بکشم.دیگه آخراش هست.

سخن پنجم:سریال مختار رو هر شب از شبکه ifilm میبینم،خیلی دوست دارم سریالش رو.

سخن ششم:نمیدونم چرا حشرم خیلی کم شده،یه مدت خیلی حشریم،یه مدت خیلی سرد میشم.الان سرد شدم.عجیبه.

سخن هفتم:به خودم قول دادم دیگه توی وبلاگ هیچ آدم عن و بداخلاقی که بد جواب کامنتها رو میده کامنت نزارم.باید این آدمها رو به تخمتون حواله بدین و ایگنورشون بکنید.فکر کردن خبریه.

سخن هشتم:نمیدونم چرا توئیتر رو نمیتونم نه توی کامپیوتر باز کنم و نه توی موبایلم.اکانت ساختم ولی وقتی واردش میشم یه صفحه سفید باز میشه.عجیبه،قسمت نیست کص های توئیتر رو زیارت بکنم.

سخن نهم:بالاخره یه نون بربری خوب توی شیراز پیدا کردم که بربری اش تنوری هست و ماشینی نیست.تقریبا هر روز میرم نون میخرم.افغانستانی ها هم‌میان اونجا،شاطر نون اونا رو کمی کپل تر و کوچیک تر میزنه،انگار مدل اونا فرق داره با ما.میخوام بهش بگم دفعه دیگه واسه منم افغانی بزنه.

سخن دهم:اگه کیرم بهم حکفرمایی نمیکرد و این قدر بنده کیرم نبودم و همه چیز رو و همه روابط رو خلاصه در کیر و کس نمیدیدم دوست خوبی واسه دخترها بودم.ولی لامصب نمیشه.

سخن یازدهم:بوس به لبای همتون اگر دخترین،سلام بهتون اگر پسرین.

پانوشت:از طریق یه وبلاگ دیگه فهمیدم وقتی شما توی کامنتتون استیکر و اموجی های موبایل میزارین همه یا قسمت زیادی از اون کامنت حذف میشه.بنابراین اموجی نزارین تو کامنتها.دیدین من پاک نمیکردم کامنتها رو.