عه یادم رفت بگم وبلاگم ده ساله شد ماه پیش.اگر روزی که اولین پست رو میزاشتم نطفه حلالم رو توی زهدان یه بانوی عفیف میزاشتم الان بچه ده ساله ای داشتم.
مرسی از همه کسایی که تو این ده سال بودن.تو این ده سال دوستهای خیلی خیلی خیلی خوبی پیدا کردم از طریق این وبلاگ.حتی با بعضی هاشونممکن بود ازدواج کنم.بعضی هاشون دشمنم شدن.بعضی ها دیوانه وار عاشقم شدن و حاضر بودن هر کاری واسم بکنن،بعضی ها هم حاضر هستن سر به تن من نباشه.
به هر حال ممنونم از همه کسایی که این وبلاگ رو دنبال میکنن و خواننده نوشته های من هستن.امیدوارم تا آخر عمرم بتونم توی این وبلاگ بنویسم و یادگاری بمونه واسه نسل ها و انسان های آینده و بلاگ اسکای هم همچنان پابرجا بمونه.
اگر کسی ناراحت شد از من و نوشته هام منو ببخشه،اگر کسی باهام آشنا شد و تصورش نسبت به من عوض شد بازم عذر میخوام.اگر کسی رو رنجوندم بازم ببخشید.
پانوشت:اینو یادم رفت بگم،اونی که همیشه و هنوزم و کماکان و تا ابد به همتون،به مادراتون،به خواهراتون،به خودتون،به دخترخاله هاتون و به همه زن های دنیا همیشه و همیشه نظر داره خودِ خودم هستم.فکر نکنید آدم شدم که نشدم.
مبارکه سلطان
نوکرتم دربست
حالا چرا زاهدان؟
زُهدان یعنی رَحِم،واژن
من چرا زهدان رو زاهدان خوندم :) :))
جون