لباس عافیت و سلامتی برای تن انسان گواراترین لباس‌ها است.

یه بار رفته بودم مسجد مراسم ختم یه بنده خدایی.آخونده داشت حرف میزد و همه سرشون تو موبایلشون بود ولی خدا وکیلی قشنگ حرف میزد.میگفت شما وقتی در خلوت هستین یا وقتی که فکر میکنید کسی شما رو نمیبینه خدا شما رو میبینه،اعضای بدنتون شاهد شما هستن،فرشته های نگهبانی که خدا برای حفاظت و مراقبت از شما گذاشته و همیشه همراه شما هستن میبینن و در نهایت هم جامداتی مثل میز و صندلی و دیوار هم روح دارن و شاهد شما هستن.

امشب با عزیز دل رفتیم شیراز گردی و آخر خیابون معالی آباد که جای خوبی از شیراز هست پر از جنده هست و کنار خیابون بودن و منتظر مشتری.اونا رو هم دیدم،من هیچ وقت طرف این مدل زنها نرفتن چون کمی ازشون میترسم.ولی وقتی اومدم خونه با خودم فکر کردم من که مرد نره خر کچل ریشوی چاق سبزه کیری هستم هم تخم نمیکنم این وقت شب سوار ماشین آدم غریبه بشم،واقعا میترسم کونم بزارن.این زنا چطور جرات دارن سوار ماشین آدمی بشن که نمیشناسن،نمیترسن بلاملا سرشون بیارن،بکشنشون،خفه شون بکنن.نا خودآگاه یاد حرفهای اون آخونده افتادم که اینا رو همون فرشته ها حواسشون بهشون هست.در واقع خدا و فرشته ها واقعا حواسشون به آدم هست.یکیش خود من،آدم پپه و پخمه و هیچ جایی رو هم بلد نیست،رفتم تهران،تازه ده ،دوازده سال پیش که بچه ساده و ببویی هم بودم،ولی کار پیدا کردم و خونه خریدم و زندگی میکردم،هیچ وقت هم بلایی سرم نیومد،الانم شیرازم بازم غریب و بی پول و تنها دارم زندگی میکنم و خدا رو شکر اتفاقی واسم نیفتاده.واقعا فکر میکنم که فرشته های خدا حواسشون به من هست.یا این بچه های کوچیک که عقل ندارن و میرن روی مبل و میز یا این که میدوند وسط خیابون و میرن لب پنجره و هر چیزی میزارن دهنشون،اینا رو هم خدا و فرشته ها نگه میدارن.یا این دخترای نوجوون چهارده پونزده ساله که پر از شور جنسی هستن و تخس و بی پروا هستن و از هیچی نمیترسن،اینا رو هم فرشته ها و خدا نگه داشتن.یا اینایی که با ماشین زیر صدوشصت تا رانندگی نمیکنن و با افتخار میگن که از تهران تا شیراز رو ۸ ساعته اومدن،یا از تهران تا شمال رو یک ساعته،اینا رو هم خدا و فرشته ها نگه داشتن.