دل حاجی گرفتار شیرینه وای وای عجب دندون تیزی

یه ژانری هست و یه تیپی از مردها هستن که اونا هم صدای خاموش این اعتراضات هستن و تمایل شدیدی به تغییر و لغو حجاب و آزادی پوشش زنان دارن.اون هم مردهای بالای پنجاه سال که دیگه بچه هاشون یا بزرگ شدن یا ازدواج کردن و رفتن و حاج خانم هم دیگه حال و حوصله دادن نداره یا دیگه مرده به چشمشون نمیاد.اینا هم خیلی خوشحالن از این که زنهای بی روسری و بی حجاب میبینن تو خیابون ها.اما توی ذهنشون همشون تصوری که دارن اینه که زن ها تیپ شهناز تهرونی میان تو خیابون و میگن" سلام آقا رضا نونوا چطوری،بده چند تا از اون نوناتو فوری"،ولی خوب خبر ندارن این دخترهای نسل جوون اکثر قریب به اتفاقشون موفرفری و رنگ پریده و موکوتاه و تیپ انتلک طوری دارن و بد میخوره توی ذوقشون.