بسی سرها ربوده چشم ساقی. به شمشیری که آن یک قطره آب است

خدا بیامرز صادق هدایت در نامه هایی که به دوستش مینوشته گویی حال و روز همین الان ما رو مینوشته.

"به هرحال این اوضاعی است که می بینید و تفسیر لازم ندارد. ما هم می سوزیم و می سازیم. قسمتمان این بوده یا نبوده دیگر اهمیت ندارد. سگ بریند روی قسمت و همه چیز."

زندگی به همان حماقت سابق ادامه دارد. نه امیدی است و نه آرزویی

و نه آینده و گذشته‌ای. چهار ستون بدن را به کثیف ترین طرزی

می ‌چرانیم و شب ها به وسیله دود و دم و الکل به خاکش

می‌سپریم و با نهایت تعجب می‌بینیم که باز فردا سر

از قبر بیرون آوردیم. مسخره بازی ادامه دارد.