برگشتم از شب سیاه،از آدمکهای دروغ،از ترس بیهوده شدن،از قلب های بی فروغ

رجعت اول: فکر کنم یک هفته تموم شد دیگه.ایشالا خدا به همه کمک بکنه.خیلی دوران سختی رو داریم میگذرونیم.

رجعت دوم:صدای مهدی یراحی روحم رو جلا میده.دارم ترانه"همیشه با من باش" رو ازش گوش میدم.یه خوشگلی بقیه ترانه های خوبش رو گفته بود ولی کامنتش رو پیدا نمیکنم.

رجعت سوم:برخلاف چیزی که فکر میکنید هیچ اتفاقی بین من و asal نیفتاد،در واقع دو سه تا کامنت داد و غیبش زد،ایشالا که خیره و اتفاقی براش نیفتاده باشه.

رجعت چهارم:خانوم ف عزیزم،برگ بیدم،مریض شده،تمام کسایی که اینو میخونن دست به دعا بردارن و واسه سلامتی اش دعا بکنن

رجعت پنجم:یه وبلاگی رو هر از گاهی میخونم،در واقع وقتی چشمم بهش بخوره توی صفحه اول بلاگ اسکای،وبلاگ خانم دکتری هست که تنها ظاهرا زندگی میکنه و خیلی افسرده هست و همه مطالبش افسرده کننده هست،ولی قشنگ مینویسه.کامنتهاش بسته هست.دلم‌ میخواد بغلش کنم و بهش بگم هیچ غمی نیست که همیشگی باشه و بوسش کنم و باهاش سکس کنم،یه سکس از روی افسردگی و ناراحتی،تا حالا سکس از روی افسردگی داشتین؟بدترین نوع سکس هست،پس بیخیال سکس باهاش میشم.البته سکس هر جوری آدم داشته باشه خوبه،چون بعدش انگار یه چیزی توی مغز ترشح میشه و حس قشنگی به آدم میده،جق هم اینجوریه ولی کمتر.

رجعت ششم:مسلم میدونم اینا رو میخونی،خوشحالم که از لاک افسردگی دراومدی.وبلاگت رو هر روز میخونم.

رجعت هفتم:یه مسافرت به قشم و هرمز رفتم.هیچ حجاب اجباری اونجا نبود،شیراز هم نیست،تهران هم نیست،اینایی که میگن حجاب اجباری توی کشور وجود داره گه زیادی میخورن.

رجعت هشتم:آمار بازدید وبلاگ و نظراتش خیلی کم شده،دوباره همه دارن میرن سمت اینستاگرام.

رجعت نهم:شیراز خیلی بارون قشنگی میاد.این که میگن اینجا شهر شعر و شاعری هست واقعا راست گفتن.هر مراسمی که میشه یه سری ها از پیر و جوون دور هم جمع میشن و شعر میخونن و دکلمه میکنن.همشون هم عشق کلاسای فن بیان.

رجعت دهم:هنوزم کسی که به همه نظر داره،خودم هستم و بس،تشنه ترین،عاشق ترین،حشری ترین،منحرف ترین خودم هستم و بس،هنوزم کسی که عاشق همتونه خودِخودم هستم.دوستتون دارم.بوس بوچ بوج