در دنیا دو چیز از همه زیباتر است؛ آسمان پرستاره و وجدان آسوده.

یعنی این قدر این اینستاگرام کس شعره و آدمهای کس شعر توش مطالب کس شعر تولید میکنن که آدم سرش درد میگیره.خدایا چقدر یه ملت میتونن کس شعر و مبتذل باشن.

میگم اگه جیوه های قرمز رو در آوردین دیگه عادی سازی رو بزارین کنار.

خدایا ملت ایران رو از کس شعر نجات بده.جالبه دهه هشتادی ها میگن دهه شصتی ها مبتذل و مزخرفن،دهه شصتی ها هم میگن دهه هشتادی ها کس شعرن.این وسط هم دهه هفتادی ها دسته بیلن.هیچ نقشی ندارن.ولی واقعا دهه هشتادی ها آدمهای کس شعری هستن و متاسفانه اولیا و مربیانشون ریدن توی تربیتشون.

واقعا انسان کس مغزی پیدا میشه که طرفدار مسیح علینژاد باشه یا طرفدار شاهزاده پهلوی یا اون یکی کیه اسمش هی یادم میره،محمود حسینیون،مرتضی محمدیون،اَه اسمش یادم رفته.به قرآن محمد اگه قرار باشه شاهزاده بیاد،من ترجیحم اومدن شاهزاده سرین هست.کسی شاهزاده سرین رو یادش میاد؟از زمان فیسبوک و سالهای ۸۸ و ۸۹ من اینو میشناختم‌.یادش بخیر.باید ببینم هنوزم زنده هست یا نه.

امروز روز جمعه طولانی بود،چند تایی فیلم دیدم.babylon رو دیدم،برد پیت و مارگوز رابی توش بازی میکردن.بد نبود،خیلی پسندم نبود،یه فیلم در مورد شکل گیری هالیوود بود،اگه فن برد پیت هستین ببینید.Date Night رو دیدم.کمدی بود و زیاد خوشم نیومد.Get him to the greek رو دیدم.خوب بود،چون من خودم فن جونا هیل هستم،از بازی اش خوشم میاد.دیگه the zero therom رو دیدم،کارگردانش تری گیلیام بود.اصلا فیلمهاش رو دوست ندارم،یه فضای سایبرپانکی تخمی توی فیلمهاش هست که من حال نمیکنم.و در نهایت هم war dogs رو دیدم که بازم جونا هیل توش بود و حال کردم از دیدن بازی اش.

بوس به صورت ماهتون.