من فیلسوف نیستم. من متفکری آزادم.

این پست مخصوص دختراست

یه سری از دخترها شکایت میکنن و ناراحت هستن که دارن نزدیک به چهل سال میشن اما هر کس وارد زندگیشون میشه لش و لوش و لاشی و آدم تخمی بوده،ناراحتن که چرا یه مرد درست و حسابی،یکی که محبت بکنه،یکی که بگیر باشه و بزن در رو نباشه پیدا نمیشه توی زندگیشون.

من روانشناس نیستم و دانشی هم ندارم در این رابطه،اما احساس میکنم از بدو تولد،یا از همون دوره جنینی و تا وقتی که جوون میشیم ،براساس تربیت و محیط خانواده و عوامل دیگه ای یه الگوهای ذهنی توی مغزمون شکل میگیره که براساس اون میریم دنبال دوست یابی و همسرگزینی.حالا این که دوست پسرهای شما همشون یه مشت آدم تخمی بودن برمیگرده تا حد زیادی به خودتون.یه نگاه به لیست دوست پسرهاتون بندازین،توی یه چیزایی همشون مشترک هستن،یا لات و لوت بودن،یا بزن در رو بودن،یا بددل و شکاک بودن،یا خسیس بودن،یا همشون توی یه چیزی مشترک بودن.در واقع این ها انتخاب شما بودن،همه عمر خودتون دنبال همچین آدمهایی بودین.وقتی دنبال پسری هستین که پولدار باشه،به طور حتم پولدارها کونی تشریف دارن،وقتی دنبال پسری با ماشین شاسی بلند هستین،به طور حتم باید کس بدین و خبری از ازدواج نیست،وقتی با پسر خسیس دوست میشین به طور حتم واسه ولنتاین و تولد و ... دسته خر هم بهتون نمیده.همه این ها رو میدونید ولی بازم دوست پسر بعدیتون مشابه قبلی هست.چون چسبیدین به الگوهای ذهنی و اون معیاری که توی ذهنتون ساخته شده.همه چیز هم دقیقا از اولین دیدار مشخصه،خوب هم میدونید که این پسری که باهاش قراره وارد رابطه باشین اون اخلاقای تخمی تو مخی رو داره،ولی کتمان میکنید،خودتون رو گول میزنید که این با بقیه فرق داره،اینو اصلاح میکنم،این درست میشه.ولی اینجوری نیست توی یه سیکل باطل وارد میشین که هی تکرار و تکرار میشه.ماشالا همتون هم که ادعاتون کون خر رو پاره میکنه و روانشناس و مشاوره رو هم اصلا داخل آدم حساب نمیکنید.اینجوری میشه که می بینید نزدیک ۴۰ سال دارین یا ۴۰ سال رو رد کردین و پسرهای خیلی زیادی اومدن و رفتن و الان تنها هستین و به همه مردها فحش میدین و مقصر رو مردها میدونید،در حالی که مقصر اصلی انتخاب های کلیشه ای خودتون هست.

والسلام

بوس