دانید من که هستم؟ من نان تازه هستم خوش عطرم و برشته عطرم به جان سرشته زینت سفره هایم قوت دست و پایم

دوباره رفتم گنتوم،همین بهشتی که تازه کشفش کردم.یه نون فروشی عالی.نوناش کمی گرونه ولی لامصب یه جوریه که بعدش حالت رو خوب میکنه.میگن ما چتد سال پیش رفتیم آلمان و خمیر ترش ۵۰ ساله خریدیم و از همون نون درست میکنیم.میگن که ما تنها تولید کننده نون با خمیرترش در ایران هستیم.نمیدونم تا چه حدی راست میگن،ولی واقعا نون های خوبی دارن.دوباره از اون نونایی خریدم که اسم سختی دارن و با زیتون درست میشن میزنم توی شراب و میخورم.کاش میشد یه بطری شراب و یه دونه از این نونای گنتوم بخرم و پست کنم واسه دکتر غمگین،واسه وجدان بیدار،ببرم به asal بدم و حضوری ببرم و به خانوم ف بدم.دلم بهترین ها رو واسه همتون میخواد،واسه جزرومد،واسه رها،واسه ملیحه که قهر کرده باهام،فقط دخترا نیستن که دوستشون دارم،داداشم برنتین رو دوست دارم،داداشم فیل رو دوست دارم،داداشم مسلم رو دوست دارم.

شراب که میخورم قلبم رقیق میشه و مهربون میشم مثل الان،آبجو که میخورم کمی بی ادب میشم و هورنی طور،عرق سگی که میخورم رقاص میشم،راکی که میخورم همه چی از یادم میره.

خدایا شکرت واسه نان،واسه شراب،واسه شیراز،واسه آفتابش،واسه شرکت اسنپ،خدایا شکرت که وقتی توی روزای ابری افسرده میشم،وقتایی که درد کونم زیاد میشه مجبور نیستم برم سرکار و خونه میخوابم،خدایا شکرت واسه این خواننده های وبلاگ،برای اولین بار در طی تمام این سالهای وبلاگ نویسی احساس میکنم خواننده هایی که دوستم دارن بیشتر از اونایی شدن که ازم متنفر هستن.خیلی آمار بازدید و کامنت ها و پیام های پر مهر زیاد شده.دست همتون رو میبوسم.وقتی بهم فحش میدن ناراحت میشم و میرم یه گوشه با شوشولم بازی میکنم.ولی وقتهایی که کامنت های خوب دارم دیگه ناراحت نمیشم.

چقدر حس خوبی دارم،حسم از این خوبه که هنر شراب سازی رو به خوبی یاد گرفتم،هنری به قدمت تاریخ.

یه پست دیگه هم میخوام بنویسم توی پست بعدی مینویسم.