شب فراق که داند که تا سحر چند است.

توی پست های اخیر حرف از حق و حقوق شد،به پیشنهاد دوست عزیزم سلام حق و حقوق وبلاگ نویس و خواننده رو میخوام بگم.

حقوق وبلاگ نویس بر گردن خواننده وبلاگ:

اول:اگر وبلاگ نویس متنی نوشت که خوشایند خواننده نبود به مادرش و خواهرش و زنش فحش نده.وبلاگ فضای بسیار پاکی داره،شما اینستاگرام و بقیه اپ ها رو ببین،من حتی بازی call of duty که نصب میکنم و میرم بازی بکنم ،این قدر توی چت روم ها و توی خود بازی حرف بد میزنن و فحش میدن که سریع لِفت میدم.وبلاگ واقعا جای خوب و ایمنی هست،پس فحش ندین که مثل بقیه جاها خراب نشه.

دوم:خواننده محترم به حریم خصوصی وبلاگ نویس احترام بزاره.اگر پستی رمز دار هست ازش پسورد نخواد یا خودش به روش های کثیف پست رو باز نکنه.

سوم:خواننده فقط بخونه،استاکر نباشه که از روی نوشته های قدیمی و جدید مثل پازل همه چی رو بزاره کنار هم و یارو نویسنده وبلاگ رو پیدا بکنه.

چهارم:خواننده اظهار نظر بکنه،خیلی از وبلاگ نویس ها از جمله خود من از کامنت خوشمون میاد.خواننده کامنت بزاره اگه از چیزی خوشش میاد.

پنجم:خواننده عزیزی که کامنت میزاره حتما اسم مستعار انتخاب بکنه.هر چی که باشه خوبه.ولی . و .. و ? و 123 و اسامی این چنینی اصلا مناسب نیست.اسم درست و حسابی بزارین.اصلا بزارین خر مشتی ممدلی ولی یه اسم باشه.نه یه کاراکتر بی معنی.

ششم:قضاوت ممنوع،صرفا خواننده باشید و نظر خودتون رو بیان بکنید.براساس نوشته های هشت سال پیش یه نفر که از روی دلتنگی یا شهوت یا هر چی بوده به یه نفر برچسب نزنید.

هفتم:اگر از جواب کامنت یا پست وبلاگ نویس ناراحت شدین نگین این آخرین بار هست که میام به وبلاگت و قهر بکنید.هر آدمی بالا و پایین داره.قهر کردن کار خوبی نیست.

هشتم:خواننده از هر چی که ناراحت میشه به جای کینه و دشمنی به زبون ساده و صریح به وبلاگ نویس بگه.من خودم توی یه وبلاگ در موردم بد نوشته بودن،به صاحب وبلاگ بدون دعوا و فحش گفتم که ناراحت شدم از پستت و پست رو پاک کرد.

نهم:هیچ چیزی اون قدر مقدس نیست که نشه باهاش شوخی کرد و یا ازش نوشت،سعه صدر و صبوری داشته باشن در مقابل بعضی نوشته ها.

حقوق خواننده بر گردن وبلاگ نویس

اول:قالب و تم وبلاگ ساده باشه،وبلاگ های سیاه چشم رو اذیت میکنه،وبلاگ های پر از ستاره و اموجی های متحرک لود نمیشه و سخت هست خوندنش.

دوم:اگر برای شخص خودش فقط مینویسه وبلاگش رو رمز دار بکنه،وقتی شما مطلبی یا عکسی توی اینترنت میزاری داری به دیگران اجازه قضاوت میدی.

سوم:وقتی در مورد دیگران مینویسه درست توضیح بده،مثلا مینویسن امروز با دال بیرون بودم،سین هم اومد،واسه میم یه چیزی خریدم که قاف گریه کرد و ... .این جوری به مخاطب توهین میشه.گفتم اگر واقعا قصد دارین فقط واسه خودتون بنویسید رمز دار کنید وبلاگتون رو در غیر این صورت با محتوا و قشنگ توضیح بدهید.

چهارم:در هر صفحه حداقل ۵ پست نشان داده بشه،وبلاگ هایی که توی یک صفحه یک پست میاد و خواننده مجبوره هی بزنه صفحه بعد اصلا خوب نیست.حالا آمار بازدید هم بره بالا،پولی که بهمون نمیدن.فقط خواننده روعذاب دادیم.

پنجم:وبلاگ رو به طور مرتب به روز بکنه،باور بکنیم یا نه.بعضی وبلاگ ها رو روزانه چندین بار بهشون سر میزنیم،وبلاگ نویس در مقابل خواننده هاش مسئول هست.یه جور مسئولیت اخلاقی و مدنی هست که روزانه پست بزاره.

ششم:وقتی وبلاگی خواننده ثابت داشت،حتی اگر چند نفر محدود،وبلاگ نویس نباید یهو وبلاگش رو ببنده و بره.کار اصلا خوبی نیست.

هفتم:آدرس و سرویس دهنده وبلاگ رو مرتب عوض نکنه.

هشتم:وقتی خواننده ای کامنت میزاره داره لطف میکنه.با وجود این همه اپ و محیط جذاب تر از وبلاگ کامنت گذاشتن خواننده ها نشونه لطف و محبتشون هست،به کامنت ها درست جواب بده و اگر حرفی خلاف عقایدشون زدن فحش نده.

نهم:اگر روزانه نویس هست و خواننده براش مهمه،گُنگ و مبهم ننویسه.

دهم:به همه خواننده هاش بوس بده.

بوس.بوس.بوچ