دیده فرو بر به گریبان خویش.

یکی کامنت گذاشته که نوجوون ها میان توی وبلاگت و ممکنه گمراه بشن.

دوست عزیزم یا شما نوجوون نداری،یا نوجوون ها رو نمیشناسی یا فکر کردی من مطالبم خیلی بده.به همین برکت من از دکتر هلاکویی و الهه قمشه ای مطالبم بهتر و آموزنده تره.اما از برخوردم با نوجوون ها بگم:

برخورد اول:یه بازی هست به اسم Call of duty ، من واقعا این بازی رو از خیلی سال پیش دوست داشتم و دارم،روی موبایلم نصب کردم و رفتم توی قسمت بتل رویالش،توی یه تیم بودم،خدای بالاسر شاهده من نزدیک دو هفته این بازی رو داشتم،این قدر این نوجوون های کس کش توی بتل رویال به من فحش خواهر و مادر میدادن که توی تمام عمرم این قدر فحش نخورده بودم.فقط به این دلیل که من بازیکن به قول خودشون "نوب سگ"بودم.خلاصه بازی رو پاک کردم و والسلام.

برخورد دوم:دو پسر نوجوون مسافرم بودن یه مدت اگر اشتباه نکنم کلاس دوازدهم بودن،وقتی اینا رو از مدرسه میبردم خونه سرشون رو از پنجره در میاوردن و تف مینداختن به دخترا،دستشون رو دراز میکردن دخترا رو سینه هاشون رو میگرفتن،متلک های زشت مینداختن به دخترا،در مورد شرت و پستون های مادراشون با هم حرف میزدن.چند روز بردمشون و زنگ زدم به پدرهاشون و گفتم پولم رو نخواستم،بچه های بی ادبتون رو خودتون ببرین مدرسه.

برخورد سوم:با یه پسری دوست شدم متولد ۸۱ بود،بار اولی که منو دید،اون قدر کیرم رو محکم فشار داد که نفسم داشت در میومد،تا مغز استخون از لحاظ اخلاقی منحرف بود،هم خودش،هم دوستای نوجوونش،هم دخترعمه هاش،همیشه فکر میکردم بیفتم توی یه همچین اکیپی مثل اینه که با کون بیفتم تو عسل،همشون دخترای سن پایین و پسرهای مُزَلف،این قدر فاسد بودن که واقعا ازشون میترسیدم.کارایی میکردن که در مخیله من و شما نمیگنجه.

هزار تا داستان میتونم در مورد این نوجوونهای بی ادب و بی تربیت و لاشی بگم.بعد یکی در میاد نوجوون ها میان وبلاگ تو منحرف میشن.بشین بابا حال نداریم.سرت رو کردی تو برف نمیبینی نوجوون ها چه لاشی هایی شدن.