آی چه کنم؟ وای چه کنم! کجا اونو پیدا کنم؟ کاشکی اونو میبستم…

یه چند تا چیز دیگه یادم رفت برای سال نو آرزو بکنم که الان میگم.

آرزوی اول:ایشالا همه بلاگفایی ها بیان بلاگ اسکای،ایشالا که اینایی هم تو بیان وبلاگ دارن بفهمن که عن خاصی نیستن و این قدر فاز نویسندگی برندارن و چس کنشون رو از برق بکشن.

آرزوی دوم:ایشالا که همه خاموش ها کامنت بزارن و روشن بشن.

آرزوی سوم:ایشالا که همه وبلاگ بنویسن و ما بریم بخونیم و نظر بدیم دور هم.

آرزوی چهارم:امیدوارم همه خواننده های خانم وبلاگ از سن ۱۸ سال تا ۱۱۸ سال اینو یه روزی بفهمن که من به همشون نظر دارم،و هر وقت بخوان با کسی درد و دل بکنن،حرف بزنن،وقتشون رو پز بکنن،شیطونی بکنن فقط و فقط به خودم مراجعه بکنن.

آرزوی پنجم:شما همه آرزو میکنید که من بچه دار بشم بلکه کمی آدم بشم،ولی اینو با قطعیت میگم بهتون که علیرغم این که پدر خوبی میشم بلکه بچه برام پل پیروزی میشه،چون متوجه شدم یه اکیپ ها و یه گروه از زنان هستن که فقط با بچه باید واردشون بشی.

آرزوی ششم:امیدوارم دیگه کسی بهم فحش نده توی وبلاگ،من فحش بدم،بهم میاد،نمک دارم،ولی بقیه بهم فحش ندن.

آرزوی هفتم:همین،بوس به خودتون،شوهراتون،پسرهای خواننده وبلاگ،مردهای سبیلو،زنها و همه.من همه رو میبوسم.