این غرور بود که فرشتگان را تبدیل به شیاطین کرد و فروتنی است که آدمی را همانند فرشتگان می‌کند.

یه سری از آدمها هستن که دور و اطراف خودمون زندگی میکنن و شاید هم خودمون هم جزشون باشیم.

آدمهایی که با هر چیزی که رنگی از لذت و خوشی و آرامش  داشته باشه مشکل دارن.توی آشپزی به بهانه این که غذای سالم باید درست بکنن هیچ نمک و ادویه و روغنی نمیزنن.فکر میکنن دارن کار درستی میکنن و غذای سالمی درست میکنن ولی در واقع میترسن از این که نکنه غذا خوشمزه بشه و لذت ببرن.توی زندگیشون لباس های قشنگ نمیپوشن،شراب نمیخورن،سیگار نمیکشن،از ته دلشون سکس نمیکنن،همیشه نگران این هستن که نکنه الان خندیدم،کار بدی کردم.این که مثلا یه روز تعطیل بمونن توی خونه و پاشون رو دراز کنن و واسه خودشون از بیرون غذا سفارش بدن،یا این که راحت چشماشون رو ببندن و تا لنگ ظهر بخوابن واسشون تعریف شده نیست.همش دوست دارن واسه خودشون کار درست بکنن،به خودشون عذاب بدن.این آدمها اگر پدر و مادر هم بشن همین حس رو سعی میکنن به بچه هاشون هم منتقل بکنن.