ما به دیگران علاقه پیدا می کنیم وقتی که آن ها به ما علاقه بیابند.

یه سوژه جدید واسه چس ناله نوشتن ملت وبلاگ نویس جور شد،تا قبل از این که فیلم برادران لیلا بود که وای چقدر این لیلا منه،وای چقدر فیلمش خوبه و این چرت و پرتا،حالا گذر کردیم و رسیدیم به خودکشی خدا بیامرز اسمش هم یادم رفت،صبر کنید گوگل کنم،هان،خدابیامرز کیومرث پوراحمد.

خو آخه چُسوها،گوزوها،عنترها کیومرث پوراحمد رو اصلا دیده بودین،شنیده بودین،خدابیامرزدش ولی چهره شناخته شده ای که مردم با خودش خاطره داشته باشن نبود.حالا یکی نوشته از صبح بغض کردم،یکی نوشته چقدر باهاش خاطره داشتم،یکی نوشته باورم نمیشه.واقعا که هر کس که از کس شعرهای اینجوری میگه باید بره تو کونم و رنگی در بیاد از بس که چیپ و دورو و تخمی و جنده توجه هست.خفه شین به سبک دکتر سکویی.

همین.دوستتون دارم.