هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم

من آدمی نیستم که دلتنگ گذشته بشم،به نظرم همه چیز گذشته از جمله قانون ها و آدمهاش و اوضاعش و معلمهاش و پدر و مادرهامون مزخرف بودن.تنها دو چیز گذشته به نظر من بهتر از الان و آینده بودن.یکی غذاها و دیگه ترانه ها.غذاها رو توی یه پست جداگانه بعدا میگم ولی ترانه هایی که جدیدا میشنوم رو دوست ندارم،نه به خاطر شعرهای بندتنبونی یا نبود احساس و بازاری بودنشون،بلکه اون حس عاشقانه توشون نیست.مثلا یه ترانه داره سیاوش قمیشی به اسم عادت که خیلی خیلی قشنگه.یه جاییش میگه " تو پاک و ساده مثل خواب حتی با بوسه میشکنی " .خیلی عاشقانه هست.دیگه کی و کجا میشه همچین عباراتی توی ترانه های الان دید.یا یه ترانه هست به اسم Fade into you از گروهی به اسم Mazzy star ، ترانه خیلی لطیف و عاشقانه هست.اون قدر زیباست که وقتی گوشش میدی دلت فقط عاشق شدن میخواد.

الان دیگه کسی عشق پرشوری مثل نوجوونی ها و جوونی های ما نداره.