وقتی کشتی‌یی غرق‌شدنی باشد، موش‌ها پیش از همه آن را حس می‌کنند و از آن می‌گریزند.

حرف بچه شد توی پست های قبلی 

درمورد فرزندآوری ذکر نکته ای خالی از لطف نیست.هر وقت حرف از بچه آوردن میشه هم خواننده های وبلاگ که میشناسمشون و میدونم چه جور آدمهایی هستن و هم اطرافیانم هیچ کدوم تمایلی به بچه آوردن ندارن.در صورتی که من میدونم اینا آدمهای هنرمند،مهربان،زیبا،روشنفکر،باسواد،سخاوتمند،باگذشت و در مجموع آدمهای خوبی هستن.این آدمها که به نظرم واقعا آدمهای شریفی هستن اگر پدر یا مادر بشن بچه های خوبی به دنیا میارن و تحویل جامعه میدن هیچ کدوم واقعا تمایلی به بچه آوردن ندارن و واقعا هم بچه نمیارن یا اگر بیارن یکی میارن و میبرنش خارج و اینجا نمیزارن بمونه.ولی در طرف مقابل من دارم به چشم میبینم،حالا باز به قشر محترم دهاتی برنخوره،دارم به چشم میبینم که این دهاتی ها و گریگوری ها و دوزاری ها چهارتا،پنج تا،شش تا میارن.من یکی رو میشناسم هیچ چیز خاصی نداره،هیچی مطلقا نداره،نه تیپ،نه سواد،نه قیافه،نه فضائل اخلاقی،نه انسان شرافتمند،هیچی نداره،چهارتا بچه اورده،یکی دو سالی از من بزرگتره.خیلی از اینا دیدم.

آینده چی میخواد بشه پس؟آدم حسابی ها همه دارن مقطوع النسل میشن و کودن ها و حمال ها و دهاتی ها و آدمهای چیپ و تخمی و دوزاری و بیشعور دارن ازیاد نسل میکنن.

تازه الان که دارن میگن کس خل ها و عقب افتاده ها و سندرم دانی ها هم حق حیات دارن و باید ازدواج بکنن و بچه بیارن.