تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل
تراویس بیکل

تراویس بیکل

تراویس بیکل

همیشه به خاطر داشته باش هرگاه به قله ای بلند رسیدی ، همزمان دره ای عمیق نیز در کنارش دهان باز خواهد کرد

من آدم بی ادبی نیستم واقعا.

ولی یه سوالی دارم.

وقتی کسی میگم "چاکراهم "باید باز بشه یعنی منظورش کس و کونش هست؟

چاکراه چی هست؟چطوری بازش میکنن؟

خیلی سکسی به نظر میاد چاکراه یکی رو باز کنی؟

چاکراه رو باید خودت باز بکنی یا بدی کسی واست باز بکنه؟

اصلا چاکراه چیه؟

چاکراه،خیلی کلمه قشنگیه.خوشم میاد از چاکراه،ولی نمیدونم چی هست.

لحظه های غم و اندوه، لحظه های پوشاندن گناهان است و فرد مؤمن پیوسته گرفتار غم و اندوه می شود تا آنکه از همه گناهانش پاک گردد.

من یه اخلاق بدی دارم،شاید هم خوب باشه.دلم میخواد اینایی که دوستشون دارم همش دور و ورم باشن.مهربونم،دست خودم نیست.دلم واسه همه تنگ میشه.شما منو اذیت میکنید ولی من دوستتون دارم.این پست هم تقدیم میکنم به همه اونایی که من دوستشون دارم ولی رهام کردن و واسشون مهم نیستم،ولی همچنان توی قلب من هستن.

گریه اول:رها چرا نیستی،رهای عزیز چرا دیگه کامنت نمیزاری،بیا بازم کامنت بزار.اصلا بهم شماره بده،من دلم برات تنگ میشه رهای سکسی.

گریه دوم:جزر و مد قشنگم چرا دیگه برام کامنت نمیزاری،من چیزی گفتم که ناراحتت کرده؟

گریه سوم:اعظم ۴۶ تو یکی از قدیمی ترین خواننده های من هستی،من پسرک شیطون و بدی هستم ولی قول میدم خوب باشم.بیا دوباره قهر نکن.

گریه چهارم:مهدیه،تو رو هیچ وقت از یاد نمیبرم،چرا دیگه کامنت نمیزاری؟

گریه پنجم:داداش گلم فیل،رفتی بلادکفر و سرت گرم نون خامه ای ها شده دیگه ما رو فراموش کردی.

گریه پنجم:asal قهر نکن،درسته ازت ناراحتم ولی دوستت دارم.

گریه ششم:داداش گلم وجدان بیدار چرا دیگه نیستی؟من دلم واست تنگ شده لعنتی دوست داشتنی.

گریه هفتم:دکتر غمگین خیلی کار بدی کردی وبلاگت رو بستی،هر وقت وبلاگ بسته ات رو میبینم بغضی میشم.

گریه هشتم:بلومحیا با من قهر نکن،من تو رو هم دوست دارم.

گریه نهم:هیچ.بوس.

شب فراق که داند که تا سحر چند است.

توی پست های اخیر حرف از حق و حقوق شد،به پیشنهاد دوست عزیزم سلام حق و حقوق وبلاگ نویس و خواننده رو میخوام بگم.

حقوق وبلاگ نویس بر گردن خواننده وبلاگ:

اول:اگر وبلاگ نویس متنی نوشت که خوشایند خواننده نبود به مادرش و خواهرش و زنش فحش نده.وبلاگ فضای بسیار پاکی داره،شما اینستاگرام و بقیه اپ ها رو ببین،من حتی بازی call of duty که نصب میکنم و میرم بازی بکنم ،این قدر توی چت روم ها و توی خود بازی حرف بد میزنن و فحش میدن که سریع لِفت میدم.وبلاگ واقعا جای خوب و ایمنی هست،پس فحش ندین که مثل بقیه جاها خراب نشه.

دوم:خواننده محترم به حریم خصوصی وبلاگ نویس احترام بزاره.اگر پستی رمز دار هست ازش پسورد نخواد یا خودش به روش های کثیف پست رو باز نکنه.

سوم:خواننده فقط بخونه،استاکر نباشه که از روی نوشته های قدیمی و جدید مثل پازل همه چی رو بزاره کنار هم و یارو نویسنده وبلاگ رو پیدا بکنه.

چهارم:خواننده اظهار نظر بکنه،خیلی از وبلاگ نویس ها از جمله خود من از کامنت خوشمون میاد.خواننده کامنت بزاره اگه از چیزی خوشش میاد.

پنجم:خواننده عزیزی که کامنت میزاره حتما اسم مستعار انتخاب بکنه.هر چی که باشه خوبه.ولی . و .. و ? و 123 و اسامی این چنینی اصلا مناسب نیست.اسم درست و حسابی بزارین.اصلا بزارین خر مشتی ممدلی ولی یه اسم باشه.نه یه کاراکتر بی معنی.

ششم:قضاوت ممنوع،صرفا خواننده باشید و نظر خودتون رو بیان بکنید.براساس نوشته های هشت سال پیش یه نفر که از روی دلتنگی یا شهوت یا هر چی بوده به یه نفر برچسب نزنید.

هفتم:اگر از جواب کامنت یا پست وبلاگ نویس ناراحت شدین نگین این آخرین بار هست که میام به وبلاگت و قهر بکنید.هر آدمی بالا و پایین داره.قهر کردن کار خوبی نیست.

هشتم:خواننده از هر چی که ناراحت میشه به جای کینه و دشمنی به زبون ساده و صریح به وبلاگ نویس بگه.من خودم توی یه وبلاگ در موردم بد نوشته بودن،به صاحب وبلاگ بدون دعوا و فحش گفتم که ناراحت شدم از پستت و پست رو پاک کرد.

نهم:هیچ چیزی اون قدر مقدس نیست که نشه باهاش شوخی کرد و یا ازش نوشت،سعه صدر و صبوری داشته باشن در مقابل بعضی نوشته ها.

حقوق خواننده بر گردن وبلاگ نویس

اول:قالب و تم وبلاگ ساده باشه،وبلاگ های سیاه چشم رو اذیت میکنه،وبلاگ های پر از ستاره و اموجی های متحرک لود نمیشه و سخت هست خوندنش.

دوم:اگر برای شخص خودش فقط مینویسه وبلاگش رو رمز دار بکنه،وقتی شما مطلبی یا عکسی توی اینترنت میزاری داری به دیگران اجازه قضاوت میدی.

سوم:وقتی در مورد دیگران مینویسه درست توضیح بده،مثلا مینویسن امروز با دال بیرون بودم،سین هم اومد،واسه میم یه چیزی خریدم که قاف گریه کرد و ... .این جوری به مخاطب توهین میشه.گفتم اگر واقعا قصد دارین فقط واسه خودتون بنویسید رمز دار کنید وبلاگتون رو در غیر این صورت با محتوا و قشنگ توضیح بدهید.

چهارم:در هر صفحه حداقل ۵ پست نشان داده بشه،وبلاگ هایی که توی یک صفحه یک پست میاد و خواننده مجبوره هی بزنه صفحه بعد اصلا خوب نیست.حالا آمار بازدید هم بره بالا،پولی که بهمون نمیدن.فقط خواننده روعذاب دادیم.

پنجم:وبلاگ رو به طور مرتب به روز بکنه،باور بکنیم یا نه.بعضی وبلاگ ها رو روزانه چندین بار بهشون سر میزنیم،وبلاگ نویس در مقابل خواننده هاش مسئول هست.یه جور مسئولیت اخلاقی و مدنی هست که روزانه پست بزاره.

ششم:وقتی وبلاگی خواننده ثابت داشت،حتی اگر چند نفر محدود،وبلاگ نویس نباید یهو وبلاگش رو ببنده و بره.کار اصلا خوبی نیست.

هفتم:آدرس و سرویس دهنده وبلاگ رو مرتب عوض نکنه.

هشتم:وقتی خواننده ای کامنت میزاره داره لطف میکنه.با وجود این همه اپ و محیط جذاب تر از وبلاگ کامنت گذاشتن خواننده ها نشونه لطف و محبتشون هست،به کامنت ها درست جواب بده و اگر حرفی خلاف عقایدشون زدن فحش نده.

نهم:اگر روزانه نویس هست و خواننده براش مهمه،گُنگ و مبهم ننویسه.

دهم:به همه خواننده هاش بوس بده.

بوس.بوس.بوچ

من صبورم اما...آه،این بغض گران چه میداند صبر چیست

شب جمعه ای معلوم نیست چی کار میکنید از هیچ کدومتون خبری نیست.

کاش از یه کم قبل شروع میکردم به آبجو خوری.الان دیگه دیره.البته که مریض هم هستم.هم جسمی و هم روحی.



دلم فسنجون میخواد


عشق از بزرگ‌ترین و قوی‌ترین مردان، دیوانگان و از دیوانگان، عاقلان دوراندیش به وجود می‌آورد

اسنپ سوار شدن چیز ساده ای هست،ولی بعضی وقتها تبدیل میشه به تجربه وحشتناکی.من چون توی هر دو طرف قضیه بودم و هستم واستون چند نکته میگم که اذیت نشین.

حقوق راننده بر گردن مسافر.

اول: مسافر باید لوکیشین مبدا و مقصد رو دقیق بزنه.

دوم:جایی که درخواست ماشین میدیدن وسط میدون و سر چهارراه نباشه.

سوم:اگر در خیابون شلوغی درخواست خودرو میکنید کنار خیابون منتظر بمونید تا بیاد.چون جای پارک نیست و ممکنه جریمه بشه و اگر منتظر بمونه دوبله میشه و ترافیک.

چهارم:واسه کرایه ۱۵ تومنی یه تراول ۱۰۰ تومنی ندین به راننده،حتی المقدور آنلاین پرداخت بکنید.

پنجم:اگه میخواهید سیگار بکشین اجازه بگیرین.

ششم: اگرسگ و گربه و پت توی ماشین میخواهین ببرین از قبلش به راننده بگین.

هفتم:حداکثر سه نفر باشین.چون اگر بیشتر باشین و خدایی ناکرده اتفاقی رخ داد بیمه خسارت نمیده.

هشتم:راننده رو تو خیابون منتظر نزارین تا کم کم آماده بشین.

نهم:پولتون رو از قبل آماده بکنید نه این که به راننده بگین توی مسیر توقف بکنه دم عابر بانک،اگر هم توقف کردین،توی برنامه گزینه توقف رو بزنید.

دهم:جنس و بار و محموله رو به اسنپ ییک یا تپ سی پیک بدین نه به اسنپ.

یازدهم:توی ماشین با موبایلتون حرف نزنید.

دوازدهم:توی ماشین آشغال نریزید.

سیزدهم:به راننده نگید که تندتر بره.

حقوق مسافر بر گردن راننده.

اول:ماشین تمیز باشه،بوی بد نده.

دوم:راننده با موبایلش حرف نزنه.

سوم:راننده سیگار نکشه.

چهارم:از مسافر نخواد سفر رو لغو بکنه.

پنجم:با مسافر حرف نزنه.

ششم:نگه نقدی بده یا آنلاین نده.هر جور مسافر دوست داشت پرداخت بکنه.

هفتم:مبدا و مقصد اگر توی یه کوچه هست بره داخل کوچه نه این که بمونه سرکوچه و زنگ بزنه به مسافر که بیا سرکوچه یا سرکوچه پیاده اش بکنه.

هشتم:وقتی به مبدا رسید حتما پنج دقیقه منتظر بمونه.

نهم:تند نره،از مسیریاب استفاده بکنه.لایی نکشه بین ماشین ها.

دهم:بعد این که مسافر پیاده شد بهش مسیج نده و پیشنهاد دوستی نده.

یازدهم:خوش اخلاق باشه،درست حرف بزنه،با مسافر بحث نکنه،دعوا نکنه.

دوازدهم:توی تابستون کولر بزنه.

سیزدهم:یا آهنگ و موسیقی نزاره،یا صداش خیلی آروم و ملایم باشه.

همین.بوس.


پولونیوس کجاست؟ هملت: سر میز شام است … البته نه آنجا که می‌خورد، آنجا که خورده می‌شود!

همون طور که پدر و مادر بر فرزند حقی دارن،فرزند نیز حقی بر گردن پدر و مادر داره،البته من هیچ حقی رو برای پدر و مادر قائل نیستم و اگر هم روزی از من بپرسن که خودت اگر فرزندی داشتی چطور فکر میکنی جوابم این هست که من نیک و آبرومند بزرگش میکنم و اسم زیبایی براش انتخاب میکنم .در این پست بدی های پدر و مادرهای ایرانی رو میخوام بگم.

بدی اول:وقتی بچه ها بزرگ میشن و گرفتار زندگی و ترافیک و بی پولی و هزار بدبختی هستن بهشون تلفن میزنن و عذاب وجدان میدن که ما رو تنها گذاشتی و رفتی.ما اینجا تنها هستیم و کسی نیست یه لیوان آب دستمون بده.

بدی دوم:پدر و مادری که به جای مهربانی قساوت و سنگدلی به بچه یاد میدن،دعوا بهش یاد میدن.اینا پدر و مادر بدی هستن.پدرهایی که به بچه شون شکار یاد میدن از سنین پایین،سر مرغ بریدن،لگد به در کون گربه زدن،دم مرغ رو بکشن،سنگ به گنجشک ها بزنن،با تفنگ تیر بزنین به پرنده ها،اینا هم پدر و مادر بدی هستن.

بدی سوم:یه سری بدی های دیگه که پدر و مادرها دارن،این هست که بچه ها رو مجبورشون میکنن به ازدواج،در واقع اون قدر تحت فشار میزارنشون که مجبور به ازدواج بشن،بعد ازدواج هم از کونشون نمیکشن بیرون،این قدر میرن تو مخ بچه هاشون تا طلاق بگیرن،به اندازه موهای سرم مادر و پدر دیدم که رفتن تو مخ پسره تا زنش رو طلاق بده و یا  دخترشون از شوهرش جدا بشه.

بدی چهارم:یه بدی دیگه پدر و مادر این هست که از بچگی بچه ها رو کمال گرا بار میارن،جوری که اون بچه تا بزرگ بشه هیچ وقت از هیچ چیزی راضی نمیشه،با هیچ کس هم خوش نیست.هیچی هم براش قشنگ نیست.

بدی پنجم:پدر و مادری که همه چیز رو دربست در اختیار بچه میزارن و هنوز بچه نی نی هست واسش دوچرخه میلیاردی و اسباب بازی های گرون میخرن و خیلی خرج بچه میکنن اینا هم پدر و مادر خوبی نیستن.

بدی ششم:پدر و مادری که بچه نوجوون داره،بچه جوون داره و درک نمیکنه که الان عهد بوق نیست.جوری رفتار میکنن که اون بچه جرات نداشته باشه دوست دختر یا پسرش رو معرفی بکنه به خانواده،اون وقت تنهایی و در خفا میره صد تا کار بدتر میکنه و آخرش هم هرپیش و اچ پی وی میگیرن یا نگیرن هم روح داغونی واسشون میمونه.اینا هم پدر و مادر بدی هستن.

بدی هفتم:پدر و مادر که بازنشسته شدن،هر کدوم پونزده،بیست تومن حقوق میگیرن و هیچ خرجی هم ندارن،ولی دست نمیکنن توی جیب و یه قرون به پسر یا دختر بدبختشون که مثل سگ کار میکنه کمک بکنن.

تا خود صبح دقیقا میتونم از بدی های پدر و مادرهای ایرانی بگم.لطفا اگر بچه ای دارید پدر و مادر خوبی باشید.

رفتی و نهادی ، چه آسان دل مرا به زیر پا رفتی و ، خیالت زمانی نمیکند مرا رها

آرابا اول:ماشین هر کس یه جورایی مثل خودش هست،داخلش،بیرونش،بوی ماشینش،رنگش.

آرابا دوم:از بعضی از ماشین ها باید ترسید،اصلا لازم به گفتن نیست که از نیسان آبی باید ترسید.ولی از یه ماشین دیگه هم باید ترسید،پرایدهای هاچ بک در هر رنگی،اصلا پراید هاچ بک ها انگار کس خلن همشون.

آرابا سوم:بعضی ها ماشین ها از دور فریاد میزنن ما تازه به دوران رسیده هستیم،ماشین های چینی از مدل های تخمیشون بگیر تا این تیگو ۸ که از همه گرون تره.واقعا فاز ملت چیه که چند میلیارد میدن ماشین چینی میخرن؟جز تازه به دوران رسیدگی.

آرابا چهارم:پراید سفید معمولی ها آدم بدبخت ها هستن.

آرابا پنجم:شاسی بلند دار ها اکثرا کیرکوچیک دارن و یه عقده مردانه دارن که با ماشین اسی بلند جبرانش میکنن.

آرابا ششم:نمیخوام جنسیت زده و سکسیت به نظر بیاد ولی رانندگی زنها هم مثل بقیه چیزهاشون لحظه ای و براساس احساسات هست.همون طور که یهو عاشق میشن،یهو کات میکنن،رانندگی شون هم همین جوریه،یهو وسط اتوبان میزنن رو ترمز،یهو مییچن،یهو تصمیم میگیرن بزنن بغل.یهو پارک میکنن.دقیقا از راننده های زن هم باید ترسید چون خیلی غیر منتظره رانندگی میکنن.

آرابا هفتم:رانندگی هر کسی هم درست مثل شخصیتش هست.اگه مردی یا زنی خیلی تند میره،سبقت های ناجور میگیره،لایی میکشه،با راننده های دیگه دعوا میکنه،وقتی ازش سبقت بگیرن تا نگیره ماشین و ول کنش نیست،با این آدم کات کنید،بعدا به گه خوردن میفتین.

آرابا هشتم:جز نیسان آبی و پراید هاچ بکی ها،یه گروه دیگه هم هستن باید ازشون فرار کرد،پژوپارس سفیدهای لامپ زنون دار که میفتن تو جاده در کونت و با لامپ های زنون کورت میکنن.اینا هم یه مشت کَدی هستن.

آرابا نهم:درست رانندگی بکنید.

استالکر های بدبخت.

مسلم،آرتادخت،رامین،آنه،حنانه،ایکسه،سامان،سپهر،وینتر،آلیسون آرجنت،M و ... .

 یه مشت کس خل منحرف استاکر،دنبال چی هستین؟چی رو دوست دارین بدونید؟شماره تلفنم رو میخواهین؟عکس کیرم رو میخواهین؟هر چی بخواهین بدونید توی وبلاگ نوشتم بقیه چیزا رو هم بیایید میدم دستتون و بهتون نشون میدم.

تصورم از شما اینه که یه مشت منحرف به دردنخور هستین که هیچ کار و کاسبی ندارین و مسواک نمیزنید و با کله چرب حموم نرفته با شرت های ننه تون جق میزنید.

خاک بر سرتون کریپی استاکرهای عقده ای منحرف بدبخت مریض روانی.

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت

یه سبکی توی ترانه ها هست که کمتر و یا حتی میشه گفت دیگه اصلا اجرا نمیشه.ترانه هایی که اولش یه غزل خواننده میخونه و بعد میزنه زیر آواز.

مثل ترانه های جواد یساری.خیلی خوشم میاد.یا مثل ترانه شکست عهد منو و گذشت مرحوم هایده.برم گوش بدم و بغضی بشم.